Analyse De zomer van Anderlecht: tabula rasa of niet? De moeilijkste evenwichtsoefening ooit

Anderlecht is zijn voortrekkersrol in België aan het verliezen. Sinds de titel onder John van den Brom zijn de echt goeie wedstrijden héél zeldzaam geworden. Een paar uitschieters in topmatchen en Europese wedstrijden, maar geen constante. Besnik Hasi pakte zijn titel onder het motto van inzet, karakter en grinta, maar ook dat seizoen was al duidelijk dat Anderlecht ziek aan het worden was in het post-vedettentijdperk. Het vertrek van Mbokani, Jovanovic en Biglia was immers niet opgevangen.

In die drie jaar tijd is er weinig gebouwd. Huurlingen kwamen en gingen, net zoals ze dit seizoen zullen doen. Veel geld werd uitgegeven aan spelers die de verwachtingen niet konden inlossen. Jeugdspelers met potentieel werden uitgeleend en in hun plaats kwamen spelers die door bekende managers aangebracht werden. Van het "we geven de jeugd kansen" kwam niet veel meer in huis.

Geen onbeperkte financiële reserve

Anderlecht zal het geweer deze zomer van schouder moeten verwisselen. Een tabula rasa, een volledig schone lei? Nee, dat is niet mogelijk. Spelers als Kara (waar meer dan 4 miljoen voor werd betaald), Badji, Okaka,... zullen niet zomaar kwijtgeraakt worden. En Anderlecht heeft ook zo geen grote financiële reserve dat ze het hele veld kunnen schoonvegen. Rond spelers als Dendoncker zal het nieuwe Anderlecht gebouwd moeten worden. Tielemans? Ja, mits de juiste begeleiding.

Maar voor de rest is het tijd voor een frisse wind. Spelers die met goesting naar Anderlecht komen en met de juiste mentaliteit. Want talent zat er dit seizoen in de kern, maar wat is talent zonder karakter? Als het even tegenstak gingen de kopjes al snel naar beneden. Alsof het voor Anderlecht spelen garant stond dat alles van een leien dakje zou moeten lopen. Een mix van grinta en techniek, zoals Brugge eindelijk gevonden heeft.

Nieuwe coach

Maar eerst en vooral zal paars-wit echter op zoek moeten naar een nieuwe coach. De positie van Besnik Hasi - die steeds gesteund werd door zijn bestuur - is immers onhoudbaar. Zelfs indien ze na een grondige evaluatie met hem zouden willen doorgaan, zal dat bij de supporters geen optie zijn. Een volksopstand dreigt. Maar wie zet je nu aan het roer van een club die harde klappen heeft gekregen en waar voor de buitenwereld niets goeds meer is. Het zal een coach moeten zijn die met harde hand de kleedkamer - die amper nog aan elkaar hangt - weer in het gareel kan krijgen.

Hein Vanhaezebrouck leek het juiste profiel te hebben, maar hij - en Anderlecht - staken hun nek uit door te zeggen dat daar geen sprake van is. Een ervaren rot die ervaring heeft met 'vedetten' dan. Maar de mensen met zo'n profiel liggen niet voor het oprapen of zijn onbetaalbaar. Zelfs de keuze voor een coach zal een evenwichtsoefening worden waarbij een doorgewinterde balkgymnast aan te pas zal komen.

Als Anderlecht het seizoen met een positieve vibe wil aanvatten zal het zowel op bestuurlijk vlak, op trainersvlak en op spelersvlak veranderingen moeten doorvoeren. Doorgedreven veranderingen... Ja, ook aan de top. Herman Van Holsbeeck weet al dat hij volgend seizoen met heel wat meer mensen binnen de club rekening zal moeten houden. De Raad van Bestuur van Anderlecht trekt immers steeds meer macht naar zich en Van Holsbeeck is meer gebonden dan in zijn beginperiode bij paars-wit.

Fakkel terugpakken

Is Nicolas Frutos de heelmeester? Nee, voor ons niet. Wij vinden het nog steeds onbegrijpelijk dat 'De Reiger' na een half seizoen al opgehemeld wordt tot ongekende hoogtes en een pakket verantwoordelijkheden krijgt waar anderen binnen de club jaren voor moesten werken. Niet dat Frutos geen kwaliteiten heeft, maar het bewijs dat hij Anderlecht er bovenop kan helpen, moet nog volgen.

U ziet, er komt een woelige zomer aan in Anderlecht. Zonder heel de structuur af te breken, moeten er zware verbouwingswerken uitgevoerd worden. Van top tot bodem. Want het is een pijnlijke conclusie als je als Anderlecht zijnde de fakkel moet doorgeven in België.