Analyse Geslaagde paars-witte transferzomer? Ja en nee: offensieve weelde versus onevenwicht

Als we zeggen dat er in België geen enkele ploeg is die zulke offensieve weelde kan tentoonspreiden, zullen we toch niet ver naast de waarheid zitten. Rene Weiler heeft alles tot zijn beschikking om quasi elk reeds uitgevonden systeem te spelen: 4-3-3, 4-1-3-2, 4-4-2,... Alles als er achteraan maar een vier bijstaat. Maar daarover later meer.

Het probleem gaat worden om al die offensieve luxe tevreden te houden. Het gaat al beginnen met Sofiane Hanni en Nicolae Stanciu. De recordaankoop zal waarschijnlijk als 'nummer 10' worden uitgespeeld, waardoor Hanni - die op die positie bijzonder sterk was - terug naar de flank zal moeten verhuizen. En wat met Bruno en Harbaoui.

Die laatste werd als stand in van Teodorczyk gehaald, maar de Tunesiër is geen makkelijk geval als het gaat om bankzitten. En Bruno kan zowel naast Teodorczyk als op de rechterflank worden uitgespeeld. Maar daar hebben ze ook nog Chipciu lopen. En wat met de goedkope Capel, die in België zijn carrière ging herlanceren? Roteren zal het codewoord worden voor Rene Weiler.

Dat zal hij achteraan veel minder moeten doen. Met Spajic kreeg hij er één verdediger bij, die waarschijnlijk als mogelijk alternatief voor Kara moet gaan fungeren. Of misschien speelt hij wel met twee rechtsvoetige centrale verdedigers... Deschacht en Nuytinck konden Weiler immers nog niet overtuigen. En daar wringt bij de fans het schoentje. Weken zaten ze te kwijlen op de komst van Lombaerts en die cruciale transfer liep Van Holsbeeck mis.

En hoeveel aanvallers hij ook haalde, de supporters waren niet blind voor de defensieve beperkingen die Anderlecht toonde de eerste matchen. En om Leander Dendoncker nu een rij achteruit te halen om toch maar uitvoetballend vermogen te hebben... Tja, dat is een pijnlijke zaak voor het middenveld.

Zoals HLN schreef: "Dan moeten ze er maar vijf maken." Zover zal het niet komen, maar dat Anderlecht defensief fragiel is, staat vast. Er zit amper uitvoetballend vermogen in, wat een onevenwicht veroorzaakt in de kern. Ook in termen van samenwerking en communicatie kan het allemaal veel beter.

En dan zijn er nog de backs, waar Anderlecht zich op rechts misschien wel nog maanden zal moeten behelpen met Stéphane Badji en Emmanuel Sowah. En als u het ons vraagt, geef die tweede maar zijn kans, want Badji op de rechtsachter is nog nooit een geslaagd experiment gebleken. Beter nieuws: Ivan Obradovic is zo goed als klaar.