Overzicht: tien landgenoten die ze in de Serie A nog kennen

1. Eric Gerets (Milan)

Eric Gerets was de eerste landgenoot die in het naoorlogse voetbaltijdperk vanuit België naar Italië trok. De rechtsback met de ruige baard was al 29 toen hij als clubicoon Standard verliet voor AC Milan.

Daar speelde hij één seizoen (1983-1984) regelmatig mee, tot de Bellemans-affaire uitbrak. Gerets zette zijn carrière nadien verder in Nederland.

2. Ludo Coeck

In dezelfde zomer als Gerets tekende de flamboyante Ludo Coeck bij Inter Milaan. Coeck trok vaak op met Gerets, maar een zware blessure brak hem uiteindelijk zuur op. Inter huurde Coeck nog uit aan Ascoli, maar de revaliderende Coeck kwam daar nooit aan de bak.

Tijdens een zoveelste revalidatieperiode in België verloor Ludo Coeck op een natte herfstavond de controle over zijn stuur in een bocht op de Antwerpse A12. Hij overleed twee dagen later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. Coeck werd 30 jaar.

3. Enzo Scifo

De stijlrijke Belg met Italiaanse roots speelde in het seizoen 1987-1988 een seizoen bij Inter Milaan, dat hem overnam van Anderlecht. Scifo kon echter nooit aarden in het team van Giovanni Trapattoni, zijn transfer werd in Italië omschreven als een flop.

Scifo keerde later nog eens terug naar het land van zijn voorouders. In het seizoen '91-'92 nam hij bij Torino sportieve wraak voor zijn slechte ervaringen van bij Inter. Hij loodste Torino naar de derde plaats, ver boven Inter, en speelde de finale van de UEFA Cup.

Een jaar later won Scifo met Torino de Coppa Italia. Scifo werd toen opgenomen in de lijst met genomineerden voor de Ballon d'Or.

4. Georges Grün

Georges Grün had in 1990 al meer dan 200 wedstrijden in het eerste elftal van Anderlecht gespeeld alvorens hij naar Italië trok. De centrale verdediger zou uiteindelijk vier seizoenen bij Parma spelen en in 1993 op Wembley zegevieren tegen Antwerp in de finale van de UEFA Cup.

Grün keerde na vier jaar terug naar het Constant Vanden Stockstadion, maar zou in het seizoen 1996-1997 zijn carrière toch in Italië afsluiten. Hij speelde zijn laatste wedstrijden bij het kleine AC Reggiana.

5. Luis Oliviera

De Braziliaan Luis Oliviera brak eind jaren '80 door bij Anderlecht en liet zich naturaliseren tot Belg. De kwikzilvere aanvaller scheerde vooral hoge toppen in Italië. Hij speelde van 1992 tot aan zijn pensioen in 2011 in de laars van Europa.

Hij maakte in de Serie A de meeste doelpunten bij Cagliari en Fiorentina, maar bleef op zijn oude dag vrolijk verder ballen in de lagere regionen van het Italiaanse voetbal. Zo speelde hij ook nog voor achtereenvolgens Bologna, Como, Catania, Foggia, Venezia, Lucchese, Nuorese, Dertona en Muravera Calcio. Hij bleef na zijn loopbaan trainer in Italië en was vorig seizoen zelfs even op Malta actief.

6. Johan Walem

Ook Johan Walem trok via Anderlecht naar Italië. De kleine middenvelder met de gave traptechniek belandde eerst bij Udinese en kan Sven Kums ongetwijfeld veel vertellen over de club en de stad.

Na twee jaar Udinese trok hij in 2000 naar Parma, maar daar hield hij het na één jaar ook alweer voor bekeken. Hij keer via Udinese terug naar Standard. Na twee goede seizoenen in Luik sloot hij in 2005 zijn carrière af met nog twee korte passages bij Torino en Catania.

7. Jean-François Gillet

De huidige doelman van Standard kwam in zijn jonge jaren niet aan de bak bij de Rouches als doublure van Verdran Runje. Hij trok in 1999 dan maar naar Monza, waar hij na een sterk seizoen meteen werd weggeplukt door Bari. Daar wordt hij een absolute sterkhouder en komt hij aan meer dan 400 duels, voornamelijk in de Serie B.

Hij werd even genoemd als opvolger van Stijn Stijnen bij Club Brugge, maar verkaste toch naar Serie A-club Bologna. Na één seizoen versierde hij alweer een transfer naar Torino.

Door een omkoomschandaal van in zijn tijd bij Bari wordt hij in Turijn voor 13 maanden geschorst en mist hij het WK in Brazilië. Zijn laatste club in Italië was Catania. Via KV Mechelen belandde hij dit seizoen weer bij Standard.

8. Gaby Mudingayi

De Congolese Belg Gaby Mudingayi speelde van 2000 tot 2003 bij AA Gent. Maar hij voelde te weinig vertrouwen van trainer Jan Olde Riekerink en trok naar Italië. Daar werd hij wél gewaardeerd bij achtereenvolgens Torino, Lazio, Bologna en Inter.

Mudingayi, intussen 34, speelde meer dan 200 wedstrijden in de Serie A en behaalde in die periode ook 17 caps voor de Rode Duivels. Hij werd de voorbije seizoenen door Inter nog uitgeleend aan Elche en Cesena, maar is sinds 1 juli 2015 een vrije speler.

9. Radja Nainggolan

De 17-jarige Radja Nainggolan verlaat in 2005 de jeugdopleiding van Germinal Beerschot en trekt naar het kleine Italiaanse clubje Piacenza. Radja staat er al snel in het eerste elftal van de ploeg uit de Serie B en versiert een transfer naar eersteklasser Cagliari.

Bij Cagliari wordt hij een vaste waarde en publiekslieveling. In 2014 neemt topclub AS Roma Nainggolan over voor 6 miljoen euro. Radja is intussen 28, vaste waarde bij de Rode Duivels en speelde al meer dan 300 officiële matchen in Italië.

10. Dries Mertens

Eeuwige invaller Dries Mertens is alweer aan zijn vierde seizoen bij Napoli begonnen. Hij wordt bejubeld door de fans en de media, maar de trainers zien in Driesje al te vaak een luxe-invaller.

Mertens brak door in Nederland bij Utrecht en PSV. Napoli betaalde in 2013 liefst 13 miljoen euro voor de dribbelvaardige flankspeler. Mertens zit aan 24 doelpunten in 99 Serie A-duels.

Eervolle vermelding: Cisse Severeyns (Pisa), Stéphane Demol (Bologna), Régis Genaux (Udinese & Parma), Bertrand Crasson (Napoli), Anthony Vanden Borre (Fiorentina & Genoa), Ibraim Maaroufi (Inter), Omar El Kaddouri (Inter & Napoli), Thomas Vermaelen (AS Roma), Jordan Lukaku (Lazio) en Senna Miangue (Inter).