De kleurrijke jongens die onze competitie leuk maken: van twitteraars tot 'enfant terribles'

Marc Coucke

Als je over kleurrijk spreekt, kom je automatisch bij Coucke uit. De opvallende kostuums in alle kleuren van de regenbood, de uitspraken, de tweets... Coucke is voor zoveel meer dan enkel zijn geld een verrijking voor het Belgische voetbal.

Jonathan Legear

Het is allang windstil rond Jonathan Legear, maar er was een tijd dat hij elke week met een frats wel de voorpagina's sierde. Of het nu was om een verkeerde tatoo (veni, vidi, vini) of met zijn rijkunsten - herinner u de keer dat hij zijn Porsche binnen in een tankstation parkeerde - Legear kon er wat van.

Benito Raman

Toen zijn veelbesproken liedje zo op de korrel werd genomen, namen we het al eens op voor Raman. Een jongen die het hart op de tong heeft en dat wordt hem niet vaak in dank afgenomen. Maar Raman is wie hij is en daarom hebben we hem graag. Als Benito eens gaat poolen voor een match is dat overal te lezen. Denkt u dat hij de enige is?

Anthony Vanden Borre

Anderlecht gaat nog lang met de erfenis van Vanden Borre moeten leven. Je bent voor of tegen, maar hij laat niemand onbesproken. Van toptalent naar zero en dan toch terugknokken om zijn carrière daarna met één interview te ondermijnen. Maar wat zou ons voetbal zijn zonder Vanden Borre's? Waar zouden we aan de toog over discussiëren?

Michel Verschueren

De voormalige manager van Anderlecht bemoeit zich niet meer met het dagelijks bestuur van de club. Hij baat de Saint Guidon uit, maar heeft als bijjob een Twitteraccount. Waar hij nog de tijd vindt om iets anders te doen, we weten het niet, maar Verschueren verblijdt iedereen met een antwoord in rijmvorm. Van God tot klein Pierke wordt beantwoord.

'Joske' Van Hout

84 intussen en sinds twee jaar op 'pensioen'. Maar hij is nog elke wedstrijd te zien op Het Kiel. Er zijn maar weinig materiaalmannen die de status 'legendarisch' mogen opspelden, maar 'Joske' zal bij Beerschot minstens dezelfde status bereikt hebben als Hernan Losada. 'Faut le faire'! Wij kregen de kans om hem een paar keer te interviewen en alles wat hij zei, kwam eruit met een hart voor de club. En ja, soms had hij ook kritiek.

Milan Jovanovic

'My friend!' De gewoonlijke begroeting van Jovanovic als hij iemand zag die hij kende, of dat nu een goeie bekende of niet was. Een zalig man om mee te praten, op het veld moet het voor zijn ploegmaats soms wat minder geweest zijn. Herinner u nog die keer dat hij bij Standard van het veld wilde stappen toen hij van Mbokani geen pass kreeg.