Anderlechtse aanval (!) op spaarstand voorbij Azeri's

We gaan hier wekelijks hetzelfde verhaal moeten vertellen, denken we. Anderlecht heeft het verschil gemaakt met zijn aanvallende klasse. Tegen de Azerbeidzjanen had paars-wit genoeg kansen om er een groot verschil van te maken, maar het was achteraan dat het weer stokte.

Weer defensief geblunder

En nee, we gaan de tegengoal na een halfuur niet enkel op het conto van Nuytinck schrijven, al ging die wel héél kinderlijk onder een voorzet door. Maar Kara mocht toch ook zijn man iets beter afgedekt hebben. En diezelfde twee zorgden ervoor dat het soms in de opbouw veel te traag verliep. Dribbelen wanneer het niet moest en lange ballen naar Teodorczyk,... zo willen en moeten de Brusselaars niet meer spelen met al dat talent op het middenveld en in de aanval.

Zo viel de eerste goal na een goeie voorzet van Spajic, die het allesbehalve slecht doet als rechtsachter. Hanni liet als de slimmerik die hij is de bal door zijn benen lopen en Teodorczyk werkte met rechts in de kruising af, zijn zevende al. Na een klein kwartier... Het zag er allemaal mooi uit, maar dan dus dat geklungel in de verdediging.

Paars-wit had wel nog genoeg mogelijkheden met onder meer Stanciu en Teodorczyk, maar het was wachten tot net voor tijd toen Acheampong zijn zesde versnelling nog eens inschakelde. De Ghanese sneltrein liep van de ene zestien naar de andere en zette voor... Bij de Azeri's was de Braziliaan Rafael blijkbaar niet meer bij de les en schoot de bal lomp in eigen doel.

Hanni en Stanciu dirigeren, blessure Tielemans

In een regie van Sofiane Hanni trok Anderlecht die tweede helft ten aanval. We mogen immers niet de fout maken alleen nog Nicolae Stanciu te bewieroken, want de Algerijn is de man rond wie het bij paars-wit momenteel nog allemaal draait. Pure klasse! Spijtig genoeg kon hij dan al niet meer rekenen op Youri Tielemans, die in de eerste helft van het veld geschopt werd.

Met Badji in de plaats van Tielemans heb je natuurlijk niet hetzelfde voetballend vermogen. En dat liet zich gevoelen. Al deden Stanciu en Hanni er alles aan om de score verder op te drijven. De twee heren haalden bij momenten zelfs het hele arsenaal uit hun trukendoos boven, maar pas tien minuten voor tijd rendeerde dat ook.

Niet toevallig toen de beide artiesten elkaar opzochten in en rond de zestien. Hanni naar Stanciu, voorzet naar Capel en binnentikken... Zo gaat dat onder klasbakken. Even een knipoog en een vingertje naar elkaar, ze begrijpen elkaar al. Zolang die aanval er drie blijft maken, mag de verdediging er eentje binnenlaten. Zo gaat dat in voetbal...