Analyse Roberto Martinez scoort goede punten: de hand van de bondscoach is in tegenstelling tot bij zijn voorganger wél te zien

De hand van de bondscoach is zichtbaar

Op die vraag kunnen we volmondig antwoorden: ‘ja.’ Tijdens de vorige interlandbreak kreeg Martinez met de oefenmatch tegen Spanje een vergiftigd welkomstgeschenk van zijn bazen. De oefenwedstrijd tegen La Furia Roja lag al een hele tijd vast en jammer genoeg lieten onze Duivels het die avond ook afweten.

Toen was de hand van de bondscoach nog niet zichtbaar, iets wat hij zelf ook vrijwel onmiddellijk benadrukte. Begrijpelijk, want in amper enkele dagen tijd is het ook onmogelijk om als nieuwe trainer al tactische accenten aan te brengen bij een ploeg. Die nederlaag tegen Spanje kan je Martinez dan ook niet aanwrijven.

Nu Martinez zijn selectie voor de tweede keer bij zich had, waren er wel al bepaalde accenten van de nieuwe oefenmeester terug te zien. De Spanjaard introduceerde het 3-4-3-systeem bij de Rode Duivels en laat zijn ploeg dus in een ander systeem dan zijn voorganger Marc Wilmots spelen.

Tactisch trainen

• Martinez hamert tijdens trainingen op tactiek
• Rode Duivels pikken nieuwigheden snel op
• ​Martinez heeft de juiste spelers voorhanden voor zijn systeem

Op het trainingsveld hamert Martinez dan weer quasi voortdurend op het tactische gedeelte. Onze redacteurs die de trainingen van de Rode Duivels bijwoonden viel het al snel op. “De Duivels moeten zorgen dat ze in goede conditie zijn als ze naar de nationale ploeg komen. Martinez heeft de groep zo weinig bij zich, dat hij tijdens de geringe tijd die hij heeft op tactiek wil trainen”, vertelde een collega.

Wat opvalt, is dat deze ploeg ‘het systeem Martinez’ heel snel oppikt en goed uitvoert. Lag het onder de vorige bondscoach dan toch niet aan de spelers? We laten het in het midden. Verbazingwekkend is het nu ook weer niet dat die jongens het snel oppikken. Ze spelen tenslotte (vrijwel) allemaal bij een grote buitenlandse club en zijn het gewoon om met tactisch sterke trainers te werken.

Hoe je het ook draait of keert: tijdens de voorbije jaren hebben we al die tijd over de juiste spelers beschikt om een systeem met drie verdedigers uit te proberen. Vertonghen en Alderweireld kunnen het, en sinds vorige week weten we ook dat Ciman het kan. En dat Carrasco en Meunier fantastische lopers zijn op de flank, dat... wisten we eigenlijk ook al.

Het spelersmateriaal

Tot slot bekijken we ook nog eens het spelersmateriaal dat Martinez voorhanden heeft. De bondscoach voerde in vergelijking met Wilmots geen stijlbreuk door. De Spanjaard opteerde in grote lijnen voor dezelfde spelers als zijn voorganger. Mirallas en Chadli keerden terug, maar dat was een evidentie.

De keuze voor Pocognoli was enigszins verrassend, maar als je het hele verhaal hoort ook begrijpelijk. Nana Asare, Senna Miangue en Joris Kayembe zouden de voorkeur gekregen hebben op Pocognoli, maar eerstgenoemde is nog geen Belg, terwijl de twee beloften niet in aanmerking kwamen na een pijnlijke nederlaag bij de U21.

Maar pakweg een Sven Kums bij de selectie halen, deed Martinez (nog) niet. Het is dan ook uitkijken naar de komende interlandbreaks om te zien hoe de selectie en het spelersmateriaal van Roberto Martinez zal evolueren.