Oude gloriën Stein Huysegems: "Finale UEFA Cup missen op tien seconden met AZ, daar denk ik soms nog aan"

Het voetbalverhaal van Huysegems begint op het Lisp: “Ik brak als zeventienjarige door bij Lierse, een kinderdroom die uitkwam.” De aanvaller schoot er meteen een hoop in het mandje en trok zo de aandacht van grote clubs. “Ik speelde mezelf meteen in the picture en wist dat ik een stap hogerop kon.”

Uiteindelijk koos hij zeer bewust voor AZ en de Nederlandse competitie. “Nederland sprak me enorm aan, er waren in het verleden al heel wat Belgen geslaagd bij onze noorderburen. De competitie lag me ook wel, die was heel aanvallend en technisch.”

Tien seconden

Het hoogtepunt bij de Alkmaarders was ongetwijfeld de UEFA Cup van 2005. “We haalden de halve finales en gingen er uiteindelijk op tien seconden van het einde uit (tegen Sporting Club Portugal, red.), dat is erg zuur. Ik denk daar nog soms aan. Wat als we de finale wél hadden gehaald?” Zijn periode bij AZ was sportief gezien de mooiste uit zijn loopbaan, vindt hij, ondanks dat hij er geen prijzen won.

Wat als we de finale wél hadden gehaald?

Na AZ trok de Belg naar Feyenoord, al was het erg onrustig in die tijd bij de Rotterdammers. “We eindigden pas zesde, wat natuurlijk veel te laag is voor een club als Feyenoord. Er was heel veel commotie rond het bestuur waardoor de voorzitter moest opstappen door de druk van het publiek. Er waren ook enkele relletjes met supporters tijdens het seizoen.” Het was een erg moeilijk jaar daar in Rotterdam en Huysegems verliet de club. Eerst speelde hij twee jaar bij Twente en daarna keerde terug naar België, met succes.

Eerste prijs

“De bekerwinst met Racing Genk was fantastisch”, zegt Huysegems over zijn eerste prijs. Hij verhuisde in 2009 tijdens de wintermercato naar Genk, samen met Tom De Mul. Een halfjaar later pakte hij de beker. “Op de Heizel spelen voor 50.000 supporters en de huldigingen in Genk na de wedstrijd zijn momenten om nooit te vergeten.” De Limburgers versloegen KV Mechelen met 2-0.

Via een tweede keer Lierse trok hij naar Australië om er voor Wellington FC te voetballen. “Het was een prachtige ervaring. Als ik de kans nog eens kreeg, deed ik het meteen opnieuw. Het voetbal leefde ginder niet zoals hier, maar het niveau was meer dan behoorlijk. Je kan het zeker vergelijken met een middenmoter bij ons.”

Natuurlijk is Huysegems ook Rode Duivel geweest, al was het in zijn tijd toch anders dan nu: “Bij ons zaten er misschien 10.000 mensen op de tribunes, terwijl het nu altijd uitverkocht is.” Toch heeft hij altijd graag voor zijn land gespeeld. “Het is fantastisch om de kleuren van je land te kunnen dragen”, aldus de spits.

Vandaag de dag speelt hij bij Heikant-Berlaar en oefent daarnaast nog een job uit als postbode. “Ik wilde niet in de voetbalwereld blijven. Trainer worden is niets voor mij.” Dat hij het profvoetbal moest opgeven, vindt hij jammer, al was het de beste keuze: “Mede door blessures het afgelopen seizoen heb ik beslist om uit het profvoetbal te stappen.”