Coulibaly kopt Gent, met Thoelen in doel, naar nipte zege tegen de Rouches
In de topper tussen AA Gent en Standard bleven we erg lang op onze honger zitten. Er werd vooral gestreden op het middenveld en enkel een kopbaldoelpunt van Coulibaly kon de twee teams afscheiden.
In de aanloop naar Gent-Standard was het thema duidelijk: de terugkeer van Benito Raman naar de Ghelamco Arena. Beide coaches hadden echter andere plannen. Jankovic zette Raman immers gewoonweg op de bank. Vanhaezebrouck deed hetzelfde met Rinne. Zo werden alle ogen op diens vervanger Yannick Thoelen, gericht.
In de eerste minuten kreeg die al een bal binnen, maar de goal ging gelukkig voor de Gentse goalie niet door. Op het moment dat Trebel het leer tegen de touwen knalde, had Thoelen het immers al onder controle. Fout op de doelman dus en vrije trap.
Voor het overige was er bitter weinig animo tijdens deze topper van de speeldag. Vooral op het middenveld werd er gebikkeld, maar veel kansen waren er niet te zien. We bleven dus tot aan de rust op onze honger zitten in de Ghelamco Arena.
Couli met de kop
Wie aan het begin van de tweede helft meer verwachtte, kwam bedrogen uit. Meer dan enkele afgeweken voorzetten en twee goeie tussenkomsten waarbij Thoelen in de voeten van de Standardspitsen dook, was er aanvankelijk niet te beleven. Het was wachten op een doelpunt, zoals het cliché luidt.
Dat kwam er uiteindelijk voor de thuisploeg. Milicevic schilderde een hoekschop voor doel en Coulibaly klom hoger dan alles en iedereen om het leer tegen de touwen te koppen. 1-0 en de reeds sfeervolle Ghelamco Arena in extase. Gent kon aan controleren denken.
Standard moest komen en deed dat ook. Sá kwam eerder al alleen voor de doelman, maar trapte de wenkende kans naast het doel. Edmilson kon na een gemiste interceptie van Mitrovic ook op doel af, maar knalde vanuit een scherpe hoek op de paal.
Onzichtbare Raman
Raman kreeg net na die goal zijn kans, maar veel zagen we niet van de Gentenaar. Bij zijn enige knal stuurde hij de bal over de zijlijn. Een geslaagde terugkeer was het dus niet voor het jeugdproduct van de Buffalo’s. Die hielden de zege uiteindelijk vast. Het was een broodnodige zege, dat wel, maar eentje zonder overschot. Emond kreeg nog een dot van een kans, maar miste die schromelijk.