Oude gloriën Vrancken over zijn veelbesproken transfer naar Genk: "Ik was me bewust van de rivaliteit, maar..."
Foto: © Photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Elke week grasduinen we in het verleden en kijken we naar het heden van de oude gloriën die ons voetbal rijk zijn. Deze week is Wouter Vrancken aan de beurt: Bekerfinalist met STVV en huidig trainer van Thess Sport
Vrancken begon zijn professionele carrière bij Sint-Truiden. Als geboren en getogen Truienaar was dat een droom voor hem . "Ik kwam in de jeugd uit voor SK Tongeren, dat toen befaamd was om zijn jeugdopleiding. Helaas gleed die ploeg jaar na jaar wat af. Later kreeg ik de kans om bij STVV te gaan voetballen. Na lang twijfelen en overleggen, stemde ik in. Een keuze die ik me nooit heb beklaagd.”
Hij speelde er ook een bekerfinale in 2003, al ging die wel verloren tegen La Louvière met 3-1. "Dat jaar was fantastisch. Die finale, ondanks dat we verloren, was de kers op de taart van een heel goed seizoen. Heel Sint-Truiden leefde echt naar die bekermatch toe. Heel de stad was geel en blauw gekleurd! Ondanks het verlies stond de markt tjokvol met supporters. Dat was een echt volksfeest daar. Eigenlijk vierden we niet alleen het halen van de finale, maar het hele knappe seizoen waar we vierde werden in de competitie.”
George Leekens
Na zeven jaar in Limburg trok de middenvelder naar AA Gent, waar hij onder George Leekens werkte. "Hij kwam pas na mij in Gent. Dat was geen ideale situatie, zeker omdat hij ook nog een andere speler kocht voor mijn positie. Daarnaast was Mathieu Verschuren destijds een belangrijk speler, die ook op mijn plek speelde. Hij liet me niet direct aan het seizoen beginnen, maar eens dat ik de kans kreeg, liet hij me ook staan. Dat was wel knap van hem, want hij had me ook gewoon weer op de bank kunnen zetten ten voordele van vaste waarden. Hij gaf me alle vertrouwen en ik kon erg goed met hem samenwerken."
Later zou Leekens de Limburger ook naar KV Kortrijk halen, maar eerst was er zijn transfer naar Racing Genk. Die lag gevoelig in de regio, door zijn verleden bij vijand Sint-Truiden. “Ik was me natuurlijk bewust van de rivaliteit tussen Genk en STVV, maar ik moest denken aan mijn broodwinning. Ik kon op dat moment zelfs tekenen in Turkije, waar ik nog meer zou verdienen. Toch koos ik voor Genk omdat dat familiaal ideaal was. Ik had net een dochter en het was makkelijker voor haar als ze in België kon opgroeien", aldus Vrancken.
"Voor het seizoen hield niemand rekening met ons. We speelden met negen of tien Belgen, dat was een unicum. We draaiden geen goede voorbereiding, maar vanaf de eerste competitiewedstrijd kwamen we meteen onder stoom", zegt de Belg over het jaar 2006/2007, waarin hij tweede werd met blauw-wit. "Het verschil tussen Anderlecht en onszelf was de kwaliteit in de breedte. Zij konden nog enkel klassespelers van de bank halen, terwijl dat bij ons toch een stuk minder was. Tegen het einde van het seizoen waren wij net iets meer vermoeid, waardoor we de titel aan hen moesten laten. De wedstrijd in Lokeren was degene waar we titel verspeelden.”
Na een teleurstellend tweede jaar bij Genk, trok hij naar het volkse KV Mechelen, waar hij meteen de bekerfinale speelde tegen zijn ex-club. “Iedere bekerfinale is speciaal, maar natuurlijk gaf het iets extra om tegen mijn voormalige werkgever te mogen spelen. De wedstrijd zelf liep niet echt gesmeerd. We kwamen al snel met tien man. Ondanks dat zaten we goed in de wedstrijd en dwongen we zelfs nog enkele kansen af. Ik had het wel eens willen zien met elf tegen elf.”
Die dokter wist niet dat ik profspeler was en zei me letterlijk: ‘Als het mijn botten waren, ik zou zelfs niet meer gaan lopen’
Na een dispuut met Mechelen-trainer Peter Maes, was het verhaal uit bij geel-rood, hij trok naar Kortrijk. Toch was het verhaal in West-Vlaanderen geen succes. "Ik ben van januari tot september geblesseerd geweest. Ik heb niets kunnen teruggeven voor het vertrouwen dat ik kreeg van KVK."
Vrancken ging ten rade bij enkele geneesheren, maar die gaven hem slecht nieuws. "Die dokter wist niet dat ik profspeler was en zei me letterlijk: ‘Als het mijn botten waren, ik zou zelfs niet meer gaan lopen’. Dat was even slikken. Ik ben daarna ook nog naar drie andere specialisten gegaan, maar ook daar was het advies negatief. Het was gewoon het beste voor mijn lichaam om te stoppen."
Thess Sport
Momenteel is Vrancken trainer bij het Limburgse Thess Sport, een ploeg uit de amateurreeks. "Ik ben graag bij Thess, omdat ik kan coachen zoals ik het wil. We zijn vorig jaar gepromoveerd, ik heb het enorm naar mijn zin hier", besluit de Limburger.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief