Reportage De onzichtbare discriminatie in het jeugdvoetbal: Wat is de oorzaak?
Hoe komt het toch dat zo weinig spelertjes uit het tweede deel van het jaar doorbreken? Bob Browaeys, bondscoach van de nationale U17, geeft een antwoord. "Onze talentendetectie is onvoldoende ontwikkeld."
Het probleem situeert zich bij de jeugdploegen van de clubs in het betaald voetbal. "Zij worden verleid door de talentjes die meer opvallen. Het is logisch dat jongetjes van negen, tien of elf jaar die in januari zijn geboren, harder op een bal kunnen trappen dan hun leeftijdsgenootjes die in december het levenslicht zagen.", zegt Browaeys.
Die eerste groep heeft namelijk al een jaar meer voetbaluren opgedaan. Dit noemt men het geboortemaand-effect", vervolgt de bondscoach van de U17.
Zes criteria
In vaktermen hebben we het over 'high-performers' (spelers die goede statistieken hebben) en 'high-potentials' (spelers die veel kwaliteit hebben), waarbij die eerste groep voetballers zijn die in het oog springen. De 'high-potentials' blijven op het eerste zicht onder de radar.
Volgens Browaeys moet het scouten anders. "Ploegen moeten kijken naar zes criteria: leiderschap, emotionele stabiliteit, winnaarsmentaliteit, explosiviteit, spelinzicht en lichaamsbouw."
Ploegen moeten naar zes criteria kijken bij het scouten
Die zes competenties hebben niets te maken met hoe hard iemand op een bal kan trappen, of hoe groot hij is. Het gaat om verborgen talenten die soms de juiste omgeving eisen om tot uiting te komen. "Dat is niet zo makkelijk om door te kijken, maar ploegen zouden dit echt wel moeten doen", besluit Browaeys.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
