De 3-4-3: Eén van de moeilijkste maar leukste formaties
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Steeds meer ploegen gebruiken een bijzondere 3-4-3-opstelling, de ene al met iets meer succes dan de andere. We bekijken deze speciale tactiek eens van dichterbij.
Enkele succesvolle voorbeelden die de opstelling gebruikten zijn Brazilië dat het WK 2002 won of het Dream Team van FC Barcelona met o.a. Johan Cruijff.
En nu is er ook Chelsea. Zij hebben een winnende formule gevonden en hebben dat te danken aan de juiste spelers in de opstelling waar Conte voor kiest: snelle verdedigers, balvaste stofzuigers centraal op het middenveld en vooraan dribbelvaardige flankaanvallers met een koele killer ertussen.
Kenmerken en vereisten
Het totaalvoetbal met continue positiewissels is moeilijk te verdedigen. Er is overvloed in het centrum en massale ruimte op de flanken. De tegenstander heeft daarom bijna geen andere keuze dan via de flanken te gaan, en daar kun je op anticiperen.
Maar deze opstelling is zeer aanvallend en bijgevolg riskant. Fysiek is het veel zwaarder, de vraag is nog maar of dat een heel seizoen kan doorgaan en niet sneller blessures veroorzaakt. De spelers moeten genoeg kwaliteit hebben en quasi perfect hun taken uitvoeren, of het wordt een complete flop. Enkel de beste teams kunnen het.
In België
De Belgische ploeg die hier al het best in slaagde, is AA Gent. Zij werden twee seizoenen geleden kampioen, speelden heel sterk in hun Champions League-campagne en dat was voor een aanzienlijk deel te danken aan de opstelling van de ploeg. Het is misschien geen zuivere 3-4-3, maar de drie verdedigers in combinatie met spelers die de hele flank voor zich nemen vertonen wel veel gelijkenissen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief