Oude gloriën Frederik Boi: "Ik heb in mijn carrière maar twee of drie doelpunten gevierd, waarvan twee tegen Club"
Foto: © Photonews
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Elke week grasduinen wij in het verleden en kijken we naar het heden van de oude gloriën die ons voetbal rijk zijn. Deze week is Frederik Boi aan de beurt, een Cerclespeler in hart en nieren.
Wie Frederik Boi zegt, zegt Cercle. Hoewel de ploeg nog steeds in zijn hart zit, komt de Bruggeling er niet vaak meer. “Sinds mijn vertrek ben ik niet meer terug geweest. Ik heb het druk en bitter weinig van mijn vrienden gaan nog kijken”, aldus Boi bij Voetbalkrant.com. Wel is hij blij met het huidige beleid van de club. “Ik juich het toe dat ze mensen die De Vereniging kennen op belangrijke posten zetten."
Scoren deed hij niet vaak, al was er die memorabele goal in december 2006, waar hij Cercle na dertien jaar nog eens de overwinning schonk in de Brugse derby. “Het was een mooi moment en een enorme ontlading. Ik heb in mijn carrière maar twee of drie doelpunten gevierd, waarvan twee tegen Club. Het is nog altijd het eerste waar mensen over beginnen als ze tegen mij spreken en we zijn toch al tien jaar later.”
“De ploeg van 2007/2008 was veruit de beste waar ik in speelde.” Het elftal bestond uit een goede mix van talentvolle jongens zoals De Sutter, De Smet en Gombami en ervaren mannen zoals Hasi. “We werden vierde, maar hadden pech dat De Sutter in februari uitviel, wie weet waar we anders geëindigd waren”, aldus Boi daarover.
Eerst verloren bekerfinale was een dieptepunt
Hij stond ook twee keer aan de aftrap van een bekerfinale, in 2009 tegen Gent en in 2013 tegen Genk. Beide finales werden verloren door groen-zwart en vooral die eerste was een grote ontgoocheling. “Dat was echt een dieptepunt. Ik liep al snel in de wedstrijd een lichte blessure op en raakte geen bal meer. Toen ik tijdens de rust dan nog eens vervangen moest worden, was de miserie compleet. Een wedstrijd om snel te vergeten!”
De Europese matchen tegen het Finse Turku en Famagusta uit Cyprus staan mooi op zijn palmares. “Het is leuk om te zeggen ‘ik heb Europees gespeeld’. Dat is bij Cercle gewoon het hoogst haalbare, dat moet je beseffen.” Helaas ging Cercle eruit in Cyprus, al verwerkten de spelers hun verdriet op een speciale manier. “Het was goed weer en we zijn met iedereen op het terras gaan zitten. Iedereen was enorm ontgoocheld en wat doe je dan? De minibar leegdrinken, hé. We zaten daar tot een gat in de nacht om onze zorgen te vergeten.”
Hoewel de verdediger een echte Cercleboy is, kwam hij ook anderhalf jaar voor OHL uit. “Het klikte op een gegeven moment niet meer met de trainer en ik besefte dat ik een probleem had. Toen ik een telefoontje kreeg van de manager van Leuven heb ik geen twee seconden getwijfeld.” In Leuven liep het vooral het eerste jaar goed met overwinningen tegen onder meer Anderlecht en Club Brugge.
Toch keerde de Bruggeling het jaar erop terug naar oude liefde Cercle, en dat bracht grappige taferelen met zich mee: “Ik zat op een dood spoor bij Leuven en ik kreeg een belletje van Cercle. Ik moest mezelf dan opnieuw gaan voorstellen bij de staf, waar ik al tien jaar mee samenwerkte. Best wel komisch om aan hen uit te leggen wie ik was en wat mijn kwaliteiten waren.”
Vandaag heeft Boi zijn eigen IT-bedrijf samen met een vriend van hem. “Ik heb Informatica gestudeerd, het is wel leuk dat ik in die sector aan de bak kan.” In het gevreesde zwarte gat zal Boi niet snel vallen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief