'Limburgse' jeugdinternationals Vanzeir, Seigers en Delorge zijn het unaniem eens: dít is het grootste talent dat ooit bij Genk rondliep

De Limburgse youngsters plaatsten zich vorige week met de U19-kern van Gert Verheyen voor het EK van volgende zomer in Rusland. Ook op clubniveau werken de beloftevolle jongeren gestaag aan de weg naar de top.

Voetbalkrant.com trok deze lente naar de Jos Vaessen Talent Academy en sprak met dit drietal onder meer over het grootste talent waar ze ooit mee samenspeelden in de Genkse jeugd. Opvallend genoeg kwam telkens de naam van Alper Ademoglu naar voren.

Net als Bailey

"We doorliepen lange tijd samen de jeugdrangen", vertelt Vanzeir. "Toen ik hem bezig zag, dacht ik net als bij Leon Bailey: die gaat het halen." "Op jonge leeftijd is het moeilijk in te schatten wie echt goed is, maar met Alper wist je meteen dat hij iets meer kon met een bal dan een ander", gaat Delorge verder.

"Ik weet nog goed dat hij bij de keeper de bal ging opeisen en vervolgens over het hele veld dribbelde", haalt Seigers een anekdote boven. "Ik wou dat ik dat ook kon, maar mij schoolden ze snel om van een aanvaller naar een verdediger. (lacht) Alper is bijzonder wendbaar, ik iets minder en dus is een speler als hem zéér moeilijk te verdedigen."

Heimwee naar Genk

Ademoglu verhuisde in 2013 van Genk naar Anderlecht, maar zou bij paars-wit nooit doorbreken. Een klein jaar geleden verkaste hij naar het Duitse Schalke 04. Wegens een mentaliteitsprobleem, klonk het in Brusselse kringen. "Dat vond ik raar", aldus Delorge. "Alper was iemand die altijd met de voetjes op de grond bleef staan, altijd heel vriendelijk, naar spelers en trainers toe."

"Na een jaar liet hij ons wel weten dat hij terug wilde naar Genk", besluit Seigers. "Hij kan de twee opleidingen natuurlijk goed vergelijken. Maar voor hetzelfde geld vond hij wel zijn draai in Brussel. De gevolgen van zo'n overstap verschillen van speler tot speler."