De grillige jaren (hamburgers, uitgaan, snookeren) van publiekslieveling Antwerp: "Het kan snel gaan, toen schreven de fans van Lierse dat ik een stuk stront was"

Het begin was bijzonder leuk voor Hairemans: “Ratko Svilar haalde me in 2009 bij de eerste ploeg. Het weekend nadien mocht ik al meedoen met de grote jongens tegen Tienen, het ging dus plots heel snel. Ik heb nog altijd kippenvel als ik daaraan terugdenk en mijn moeder zat te wenen in de tribune. Een week later tekende ik mijn eerste profcontractje.”

In Sport/Voetbalmagazine sprak hij echter ook over de mindere kanten van de carrière: “Bij De Graafschap speelde ik plots niet meer. Ik ging dan op zoek naar andere dingen die mij gelukkig konden maken. Ik begon veel uit te gaan en hamburgers te eten. Toen zat ik heel diep en woog ik plots meer dan tien kilogram meer dan eerder.”

Uiteindelijk kwam hij terug naar België, om uitgeleend te worden aan Heist: “Bij Heist ging het er wat lakser aan toe, met maar drie trainingen per week. Ik sliep en snookerde veel, maar liet me niet meer gaan. Ik had aan den lijve ondervonden dat een voetbalcarrière heel snel bergaf kan gaan.”

En ondertussen is hij dé publiekslieveling in Antwerpen. Al is hij niet in het hele land geliefd. “Na mijn gescoorde strafschop kreeg ik veel facebookberichten van fans van Lierse. ‘Stuk stront’ schreven ze, omdat ze door onze winst de promotiefinale hadden gemist maar dat hoort erbij. Het is zot hoe het kan gaan in een voetbalcarrière.”