Het straffe verhaal van hoe Pieter Loridon fan werd van Antwerp: "Plots zat ik midden in twee rivaliserende clans, maar ik ben geen meter achteruit gegaan"

In een gesprek met Sport/Voetbalmagazine doet Loridon het opmerkelijke verhaal van hoe hij precies supporter van The Great Old werd uit de doeken. “Hoe ik in aanraking kwam met The Great Old, dat is een straf verhaal dat ik nooit eerder vertelde.”

“Mijn ouders zijn gescheiden. Ik woonde gedurende de week in Antwerpen, maar in het weekend vertoefde ik vaak bij mijn vader. Die wilde centraal wonen tussen Antwerpen en Brussel.”

"Het enige wat hij niet had meegegeven, was dat ze voor de match in het bos hadden afgesproken om te vechten"

“Daardoor werd mijn broer fan van KV Mechelen, tijdens de succesperiode van Aad de Mos. Ik trok weleens mee, maar zonder speciaal gevoel daarbij. Als basketprof ging ik wel regelmatig eens naar de fitness in Mortsel. Er was daar een heel toffe kerel, blijkbaar een stevige Antwerpsupporter, die me eens meevroeg voor een match op Club Brugge.”

“Ik dacht meteen: waarom niet? Het enige wat hij niet had meegegeven, was dat ze voor de match in het bos hadden afgesproken om te vechten. (lacht) We waren dus vertrokken in colonne, met zeker honderd tot honderdvijftig wagens. En plots zat ik dus midden in twee rivaliserende clans.”

'Wat is de prijs van patatten?'

Toch ging Loridon niet gaan lopen. Hij vocht gewoon mee. “Ik ben geen meter achteruit gegaan, hé. Daarmee heb ik hun respect verdiend. Wat me het meest bijbleef, dat waren de mannen die me achteraf kwamen opzoeken en op hun borst klopten.”

“Niet om te vechten, maar als wij-gevoel van een groep die achter zijn ploeg staat. Nadien, in dat supportersvak, met duizenden scanderen: ‘Wat is de prijs van patatten?’, dat vond ik magistraal”, besluit Loridon.