Gentse supportersfederatie laat na de 6 op 24 van zich horen: "We zijn niet dom en bieden hen aan als mentale coach"

Vorige week in Oostende spraken de supporters nog hun steun uit aan coach Hein Vanhaezebrouck. De Buffalo's wonnen vervolgens voor het eerst, maar na het 0-1-verlies tegen Zulte Waregem was de malaise terug.

In een ludieke brief laat de supportersfederatie van AA Gent van zich horen. "De supporters zijn niet dom, wij bieden Jacques, Martine, Yasin en Ayla aan als tijdelijke mental coach", klinkt het. Lees hieronder enkele reacties die men sprokkelde op de promenade van de Ghelamco Arena.

Jacques en Martine gaan al 35 jaar naar de Gantoise. Ze hebben in hun leven al heel wat zware klappen geïncasseerd. Ze leven met een inkomen van 1600 € per maand. Soms moeten ze scharten op het einde van de maand. Ze werken allebei hard om rond te komen. Martine is een buikmens. Zij durft haar gevoel bij een wedstrijd al eens luidkeels ventileren. Jacques is heel wat bedachtzamer. Maar elke wedstrijd staan ze er. Hun pronostiek is er altijd één met winst. En wee degene die geringschattend doet over de Buffalo’s. Vandaag waren ze stil. Allebei. ‘Volgende week gaan we Brugge met 2-0 verslaan” zegden ze overtuigd.

(lees verder onder de foto)

Yasin is 17 jaar. Hij speelt voetbal in een provinciale club. Hij is een hevige fan en staat altijd op de eerste rij. Zijn abonnement is hem heilig. Niemand kent het ritme van de trom beter dan hij en alle supporters songs kent hij. Hij mag geen bloed geven, omdat het blauw-wit gekleurd is. Yasin was teleurgesteld, het liep van hem af. ‘Ik zou zwaar onder mijn voeten gekregen hebben van mijn trainer, mocht ik zo spelen’, zei hij bij enkele fasen. Volgende week staat hij terug op de eerste rij. Strijdvaardig en trots.

Ayla speelt damesvoetbal in Gent. Sinds kort heeft ze de kans om te voetballen en KAA Gent heeft daarin een grote rol gespeeld. Ze is 14 en ze grijpt haar kans met beide handen. Ayla was ronduit verdrietig.

Twee jonge kinderen gingen met hun ouders naar Gent. Ze glunderden. Ze hebben geen ander verhaal om morgen op school te vertellen dan dat er achter hen een supporter zat die hen een sjaal cadeau gaf, zodat ze altijd Buffalo zouden blijven.

Geen van deze supporters liet zich verleiden om te zeggen wie er waar in de fout ging. Daarvoor zijn ze te trouw. Maar Jacques zei: “ik weet het niet, dat is ook mijn job niet. Maar ik wil de spelers gerust eens een week mee laten draaien op mijn werk”.

Wij bieden Jacques, Martine, Yasin en Ayla aan als tijdelijke mental coach.