Opinie Waarom het beter zou zijn als meer homoseksuele voetbalspelers openlijk uitkomen voor hun seksuele geaardheid

Homo’s, ze zijn wellicht talrijk aanwezig in het voetbal. Het merendeel onder de spelers weigert echter ervoor uit te komen uit angst voor afkeurende blikken of zelfs regelrechte uitsluiting, met tot gevolg dat er anno 2017 nog steeds een groot taboe op homoseksualiteit rust in het voetbal.

Professionele voetballers die uitkomen voor hun geaardheid zijn nog steeds op één hand te tellen. Ex-Duits international Thomas Hitzlsperger deed dat wel in 2014, weliswaar na het beëindigen van zijn carrière. De moedige coming out van een bekende naam kreeg heel wat positieve weerklank, maar het gewenste effect -andere voetballers die ook uit de kast kwamen- bleef uit.

En dat is jammer. Een massale coming out zou het verschil in benadering drastisch kunnen veranderen in de machowereld die het voetbal is. Broodnodig, zodat de enkelingen die het wel doen of deden niet langer de vreemde eend in de bijt zijn en we zo snel mogelijk terug kunnen gaan naar de essentie: het voetbal zelf.

Want laten we eerlijk zijn: als we als speler of liefhebber van het spelletje wel enkele tijdsgebonden veranderingen kunnen aanvaarden zoals de belachelijk hoge geldbedragen die nu de ronde doen om maar een voorbeeld te noemen, maar niet kunnen aanvaarden dat er spelers met een andere geaardheid de sport beoefenen, dan is er een dringende mentaliteitsverandering nodig. Die hypocrisie zou mogen stoppen.

In februari van dit jaar pleitte Dries Mertens als uithangbord van het Heroes of Football-project ervoor dat meer homo’s in het voetbal uit de kast komen. "Hoe meer spelers ervoor uitkomen, hoe meer het als iets positiefs gezien zal worden. Er moeten er meer durven. Dan zal iedereen het accepteren”, klonk het toen bij de Rode Duivel.