Dit is waarom transfer Laurent Ciman boven zijn hoofd beslist werd (en hij niets te zeggen heeft)

Eerst en vooral is er één zaak die heel duidelijk moet zijn: alle contracten van elke speler in de MLS zijn niet niet in handen van de clubs, maar wel in die van de MLS zelf. Elke deal moet dus via de instantie gaan vooraleer hij goedgekeurd kan worden. De MLS bekijkt dan of de clubs nog voldoen aan de honderden ingewikkelde regels die gelden.

176 buitenlanders

Zo zijn er in totaal 176 plaatsen voor internationale spelers voorzien voor de 22 clubs. Niet meer, niet minder. Elke club heeft dus in principe recht op acht internationale spelers in zijn rooster van maximaal 30. Maar die plaatsen kunnen ook geruild worden.

Een club kan dus meer dan acht internationale spelers hebben, een andere minder. In het geval van Montréal kozen ze ervoor om Laurent Ciman te ruilen voor Raheem Edwards en de Fin Jukka Raitala. Gewoon omdat zijn coach het niet meer met hem zag zitten en met die twee denkt een meer solide defensie te hebben.

Speciale clausule

Als je als speler inzeg wilt hebben in je transfer moet je daar in Amerika een speciale clausule voor in je contract laten zetten. Iets waar Ciman en zijn manager geen ervaring mee hadden en dus werd het niet opgenomen in het contract.

Zo heeft een club het recht om een speler naar de andere kant van het land (en Amerika is groot) te sturen zonder vooraf te overleggen. Voor een Europese speler inderdaad een grote schok als hij dit ontdekt.