Analyse De vestiaire van Anderlecht: een bende koorknapen en... Kara

"René Weiler heeft de kleedkamer opgekuist", klonk het vorig jaar triomfantelijk bij Herman Van Holsbeeck en de rest van het bestuur. Maar wat daar ook mee gepaard ging, is dat alles wat iet of wat een stem of mening had, de vestiaire was uitgezet. Oh ja, eentje blijft er over. De laatste der Mohikanen: Kara Mbodji.

Schop onder de kont

De Senegalees is de enige die eens met de vuist op tafel durft kloppen. Youri Tielemans deed dat intern ook al eens, maar voor de rest is het ver zoeken naar iemand die de spiegel durft vasthouden voor zijn ploegmaats nadat hij er zelf in gekeken heeft.

De groep is kritisch voor zichzelf, maar er is niemand die ze eens een schop onder de kont durft geven. Bang om zichzelf buitenspel te zetten... Geen karakters die eens aan de oren durven trekken. Probeer zo een prestatie eens neer te zetten bij Club Brugge... Vormer, Simons, Vossen en zelfs Butelle zouden nogal eens te keer gaan.

Vanhaezebrouck heeft het ook door

Het verschil tussen Club Brugge en Anderlecht? Het is niet geluk... Het is het feit dat Club een zelfcorrigerende groep heeft en dat bij Anderlecht enkel de trainer zich daarmee bezig houdt. "Dat deze groep vorig seizoen kampioen werd? Je moet daar ook de kanttekening bij maken dat ze op beslissende momenten ook geluk hebben gehad", zei Vanhaezebrouck gisteren nog.

Zo hoog loopt hij dus niet met zijn selectie op. Bij Gent had hij met Dejaegere, Milicevic, Depoitre, Asare... ook altijd jongens die zich roerden als het slecht ging. Mentaliteit en grinta krijg je als collectief. En momenteel hangt deze groep inderdaad als 'los zand' aan elkaar. Dat weet Hein ook...