Felice Mazzu reageert emotioneel op prachtige bekroning: "Ik denk aan mijn papa"

"Dit is zeker en vast een grote eer voor mij. Het is een beloning voor meerdere maanden hard werken. Ik wil deze prijs graag opdragen aan mijn volledige technische staf want dit parcours leg je niet alleen af. Dit kan je niet bereiken zonder toegewijde en trouwe personen aan jouw zijde. Ik wil ook graag de club en het publiek in de dans betrekken. Het is de verdienste van een geheel. Men heeft die prijs aan mij gegeven, maar eigenlijk komt die Charleroi toe."

Roken als Raymond

Hard werken, loont, zo blijkt nog maar eens: "Na 5 jaar in eerste klasse en rekening houdende met het parcours dat ik heb afgelegd vanuit de lagere reeksen maakt het mij fier dat ik deze prijs mee naar huis mag nemen. Ik denk nu spontaan aan mijn vader. Of ik iets gemeen heb met Raymond Goethals? Eén ding al zeker: ik rook ook. Voor de rest weet ik het eigenlijk niet. Hij was ook wel iemand die veel belang hechtte aan een goeie organisatie. Met een zeer familiale benadering van zijn spelers, maar hij kon ook serieus zijn als het nodig was. Ik hield van zijn attitude, er zit wel een beetje van Raymond in mij."

Spelers graag zien

Wie is nu eigenlijk Felice Mazzu? "Een coach die nooit geloofd heeft dat hij hier op een dag zou staan. Beste coach van België, dat had ik echt nooit durven dromen. Ik ben een rustig iemand, een harde werker en strikt in mijn aanpak, maar sta toch dicht bij mijn spelers. Ik zie hen graag en probeer hen continu bij te staan. Dat is onze kracht ook, dat collectieve gevoel. In een spelersgroep heb je altijd ontgoochelde en boze mensen, maar ik zie die even graag als mijn titularissen. En dan nu een topclub? Ik doe het stap per stap. De eerste prijs is nu binnen en we zullen zien of ik nog een extra stap kan zetten."

Felice remporte le trophée Raymond Goethals ! https://t.co/spzMEIAYNR pic.twitter.com/m9NtSmT6d8

— RCSC Officiel (@SportCharleroi) 18 december 2017