Analyse Waarom Ivan Leko overschot van gelijk heeft als hij zegt dat zijn Club Brugge nóg beter kan
Foto: © photonews
"Misschien ben ik dom en vraag ik te veel, maar we kunnen nog beter." Boem, patat. De op het eerste gezicht krasse woorden van Ivan Leko na de fenomenale 53 op 63 van zijn Club Brugge. Overdrijft de Kroaat niet een klein beetje? Misschien, maar 'au fond' heeft hij gewoon overschot van gelijk.
Het klinkt een beetje arrogant natuurlijk. Met een uitgestreken gezicht beweren dat jouw ploeg nog niet eens op topniveau presteert terwijl er al een intergalactische kloof van 13 punten gaapt met de grootste concurrent. En toch geven wij de ambitieuze Ivan Leko overschot van gelijk.
Club Brugge heeft er een fantastische eerste seizoenshelft opzitten: los op kop met een fenomenaal puntenaantal, de meeste doelpunten gescoord, de op één na beste defensie, 17 keer gewonnen op 21 matchen, 33 op 33 in eigen huis en zelfs op verplaatsing 20 punten gepakt, vaak tegen teams die blauw-zwart de voorbije seizoen een serieuze hak wisten te zetten. Kan niet beter, toch?
Eén helft (of minder) dominant
Wie louter de droge cijfers bekijkt, zou inderdaad geneigd zijn om te denken dat Club nu al top is en het na de winterbreak alleen maar minder goed kan gaan. Dat zou dan geweldig nieuws zijn voor de concurrenten, die hun hoop vestigen op een serieuze inzinking én uitkijken naar de halvering van de punten in play-off 1.
Een dip kan natuurlijk, maar dat is niet wat de technische staf verwacht. Integendeel zelfs, er is nog veel progressiemarge. Ivan Leko verwijst naar het mentale vlak: Club is er tot nog toe eigenlijk nog maar zelden in geslaagd om een volledige match te domineren. Vaak beperkte de suprematie van de autoritaire leider zich tot één helft of zelfs nog minder. Het stoort Leko, die nog meer honger, grinta, pressing en energie wil zien in élke minuut van de match. Full gas!
Individualisme (bijna) weg
Tactisch en fysiek is het al top wat Club brengt, maar het collectieve voetbal dat Leko wil zien komt er nog niet altijd voor 100% uit. Omdat het een proces is dat meer tijd in beslag neemt dan louter een paar maanden. Op training komt het er momenteel (te) vaak beter uit dan in de wedstrijden. Omdat bepaalde spelers soms nog te veel op eigen succes uit zijn. Wesley, Dennis, Limbombe en Diaby hebben de neiging tot individualisme, maar het siert Leko dat hij vooral de twee laatstgenoemde spelers al een heel eind ver heeft meegekregen in zijn verhaal. Minder evident dan het lijkt.
Op individueel vlak zitten enkele spelers ook nog niet op hun topniveau: Poulain is na zijn blessureleed nog niet de topverdediger van vorig seizoen. Denswil toonde de voorbije jaren al zijn klasse, maar zit in een nonchalante periode en mist de scherpte van het kampioenenjaar. Ruwe diamant Marvelous Nakamba heeft op zijn 23ste nog behoorlijk wat progressiemarge en zal alleen maar verbeteren. Van de klasse van lefgozer Clasie kregen we al mooie staaltjes te zien, maar de kleine Nederlander zit fysiek en qua vorm nog niet aan de volle 100%. Dat belooft! Afspraak na de winterbreak.
Progressie op de flanken
Hans Vanaken die kan qua statistieken echt nog beter, maar speelt wel al weken op hoog niveau. Samen met Ruud Vormer en Brandon Mechele is hij een van de meest consistente performers. Dat kan niet gezegd worden van Dion Cools en in mindere mate Anthony Limbombe. Wat extra concurrentie zou dan ook geen kwaad kunnen, hallo wintermercato? De Bock en Refaelov mogelijk out, wie komt erbij? Een (polyvalente) winger staat alvast op het verlanglijstje.
De nog altijd maar 21-jarige rechterflank Cools durft nog te vaak te zweven en met zijn hoofd elders vertoeven. Als hij op mentaal vlak nog stappen zet, kan hij de nieuwe Thomas Meunier worden. Limbombe van zijn kant boekte al flink wat progressie, maar ook hij durft af en toe ook nog eens de focus te verliezen of de zaken te licht op te nemen. Neem nu de laatste match tegen Moeskroen, in de eerste helft te veel technische fouten en slordigheden. Een kwestie van concentratie en scherpte want de kwaliteiten hééft hij.
Zoals de 0-3 tegen Mechelen
Perfectionist Ivan Leko heeft dus gelijk, op collectief, mentaal én individueel vlak kan het nog beter. Club Brugge geeft nog te vaak niet thuis in bepaalde delen van matchen. "We zakken nog te vaak weg, een topclub moet alles van de eerste tot de laatste minuut kunnen brengen." En ook de snelle combinaties, die geregeld al prachtig en vloeiend verlopen, het speltempo, de beweging(en) zonder bal en het voetbal in één tijd kunnen nóg beter. Als dat alles straks volledig op punt staat, mogen we nog meer van onderstaande topacties verwachten:
FCB imiteert het iets grotere FCB... Al was KV Mechelen een gewillig slachtoffer... ? #35passen pic.twitter.com/IqltnGOgey
— Play Sports (@playsports) December 21, 2017
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief