Vijf jaar bij een club blijven zoals De Bock tegenwoordig eeuwigheid, wij vonden toch een elftal van hondstrouwe clubspelers

Olivier Deschacht: Spelers die hun hele profcarrière bij één en dezelfde club doorbrengen, 'Oli' is toch wel een uitzondering. De intussen 36-jarige Deschacht staat nog altijd zijn mannetje bij paars-wit, een modelprof die al sinds 2001 deel uitmaakt van de hoofmacht van RSCA en zijn club mauve hart altijd trouw bleef.



Timmy Simons: Nog zo'n zeldzaam clubmonument, maar dan in Brugge. Van 2000 tot 2005 in blauw-zwarte loondienst en na een tweede landstitel in drie jaar door de grote poort vertrokken naar PSV. Keerde in de zomer van 2013 terug naar Jan Breydel en als 41-jarige behoort hij daar anno 2018 zelfs al tot het meubilair.

Javier Martos: De Spaanse kapitein van Charleroi is een onmisbare schakel in de defensie van Felice Mazzu, hét verlengstuk van zijn coach op het veld. Speelt al sinds begin 2011 in het Stade du Pays en heeft op zijn 34ste nog een contract tot 2020, de fans van 'De Zebra's' kunnen dus in principe op hun beide oren slapen.



Renato Neto: De krachtige Braziliaanse middenvelder werkt op dit moment keihard aan zijn comeback en dat terwijl hij op het veld eigenlijk zijn vijfjarig jubileum zou moeten vieren. Samen met Brecht Dejaegere een van de oudgedienden in de Ghelamco Arena en dan ook bijzoner geliefd bij het Gentse publiek

Thomas Buffel: de onvermoeibare flankspeler van intussen ook al 36 verdedigt al sinds de zomer van 2009 het shirt van RC Genk. Een kleine 10 jaar later is de ex-Rode Duivel nog altijd een belangrijke schakel. Misschien niet meer de snelste, maar wel héél erg slim en als aanvoerder van onschatbare waarde.



Killian Overmeire: altijd een certitude op het wedstrijd bij, tenzij hij met een blessure sukkelt of geschorst is natuurlijk. Intussen bijna vergroeid met coach Peter Maes, met wie hij de nog vers in het geheugen liggende revival van Lokeren meemaakte. Al sinds 1994 (!) aangesloten bij de club.

Mijat Maric: ploegmaat van Overmeire en net als zijn één jaar jongere collega een krijger van vele Lokerse oorlogen. De centrale verdediger kwam in de zomer van 2010 over van KAS Eupen en vormde lange tijd een oerdegelijk duo met Jérémy Taravel. Penaltyspecialist en kopbalsterk.



Seth De Witte: De verpersoonlijking van het volkse 'Malinwa', op en naast het veld. Misschien niet het raszuivere talent, maar wat een ijzeren karakter. Gaat al sinds juli 2010 voorop in de strijd Achter de Kazerne en is als kapitein en rots in de defensieve branding ook de vaste penaltynemer.

Sammy Bossut: Het sluitstuk van Zulte Waregem maakt al sinds 2006 deel uit van de hoofdmacht van Essevee en maakte samen met Francky Dury alle hoogtepunten in eerste klasse mee. Tussendoor weleens een dipje gekend, maar altijd weer teruggeknokt en vorig seizoen nog de bekerheld.



Reginal Goreux: De rechtsback uit Haïti is een beetje geruisloos dé clubspeler van de 'Rouches' geworden. Na een eerste periode van vijf jaar op Sclessin - inclusief twee titels in 2008 en 2009 - ging hij zijn geluk beproeven in Rusland, maar in oktober 2015 keerde hij terug naar zijn oude liefde. Geen vaste waarde.

Michiel Jonckheere: Er zijn er niet veel bij KV Oostende die de krachtige zeebries genaamd Marc Coucke overleefd hebben, maar de 28-jarige middenvelder die de jeugdreeksen van Club Brugge doorliep, is er toch al bij sinds 2011. Enorm gewaardeerd door de fans, maar geen onbetwiste titularis aan de kust.