Een huurling binnenhalen met ronkende naam, maar amper matchritme? De vorige keren draaide dat niet goed uit voor Anderlecht...

Lazar Markovic dus, toch een man met naam en faam in Europa. De 23-jarige linksbuiten kan mooie adelbrieven voorleggen. Het Servische toptalent van weleer heeft al Benfica, Liverpool en Fenerbahçe op zijn curriculum staan. Enig probleem: de broer van Filip Markovic (ex-Moeskroen) heeft een pertinent gebrek aan matchritme.

Het is al van 6 mei vorig jaar geleden dat de huurling van 'The Reds' nog eens écht in actie kwam, hij speelde toen met Hull City - dat hem ook al leende - tegen Sunderland. In die partij liep het goudhaantje uit de Balkan een zware enkelblessure op die hem maanden aan de kant hield. De vraag is dus of hij op amper enkele maanden tijd zijn topniveau kan bereiken.

De geschiedenis herhaalt zich

Het patroon is in ieder geval herkenbaar want in een recent verleden pakte Anderlecht in de winter ook al uit met Marko Marin en Filip Djuricic. Qua profiel vergelijkbaar: ronkende namen met intrinsieke kwaliteiten die buiten kijf staan, maar tevens haast wanhopige dolers op zoek naar de mogelijkheid om hun in het slop belande carrière te herlanceren. Ook Marin en Djuricic konden respectievelijk in 2015 en 2016 maar weinig bijbrengen.

Flitsen, dat zagen we wel van die twee. Maar het duo slaagde er eigenlijk nooit in om Anderlecht systematisch naar een hoger niveau te tillen. Gevolg: ze verdwenen geruisloos terug naar hun moederclubs én verlieten het Astridpark zonder prijs. In 2015 moest RSCA de titel aan Gent laten, in 2016 ging Club met de oppergaai lopen.

Derde keer, goeie keer voor Anderlecht? Herman Van Holsbeeck brandt alvast een kaarsje. Hij heeft zijn best gedaan en hoopt vurig dat het onmiskenbare talent van Markovic straks wél bovendrijft. Indien niet zal het hem - al dan niet terecht - toch weer aangerekend worden door de immer kritische achterban.