Titelstrijd weer helemaal open! En het is dan nog 'Teo' die Anderlecht op weg zet naar zege in hol van de Brugse leeuw

Bon, zoals verwacht dus geen Anthony Limbombe bij Club Brugge. Het was geen  sluw pokerspelletje van trainer Ivan Leko en dus kregen we Krépin Diatta op links en Dion Cools - de voorbije weken niet bepaald in grootse doen - op de rechterflank.

Bij Anderlecht, als een deus ex machina, zowaar de om zijn overleden broer rouwende Lukasz Teodorczyk in de spits en met als extra geheim wapen huurling van Liverpool Lazar Markovic in de basis. De grote vraag: welke rol zou die gaan vertolken in het plan van tacticus Vanhaezebrouck.



Op festivals gebeurt het trouwens wel vaker dat de hoofdact met wat vertraging op het podium verschijnt, maar ook in het voetbal kan het dus. Iets voor half drie riep de stadionspeaker om dat de match met twintig minuten vertraging zou beginnen want - surprise, surprise - de VAR werkte niet. Een striemend fluitconcert rolde van de blauw-zwarte tribunes. 

Problemen bij de VAR: er komen geen beelden op het schermpje op het veld. Deze meneer biedt alvast een oplossing aan ? #cluand pic.twitter.com/x7WI1Q1snv

— Stadion (@VTMStadion) 6 mei 2018

Nerveus matchbegin trouwens van Club, met Diatta die al snel knullig over het leer maaide. Je moet het die jongen vergeven, amper 19. Deze omstandigheden is het Senegalese (top)talent niet gewend. Het eerste wapenfeit van de match? Een serieuze afzwaaier van Hans Vanaken. Die mocht na tien minuten ook een door Denswil doorgetikte voorzet van Diaby beroeren: de bal hobbelde naast. 

'Teo' laat het (twee) keer liggen

Het was wachten op een klasseflits en die kwam er na twintig minuten van Markovic, toch een artiest hoor. Heerlijke slalom en dito doorsteekballetje voor 'Teo' en die besloot pal op Gabulov. In de herneming lag de Rus weer in de weg om de Servische aanstoker van de knappe actie van de 0-1 te houden. Enkele minuten voordien claimde Vanaken een penaltyfout na een tik van Gerkens, daar viel iets voor te zeggen. Voor de rest was het best flauw wat blauw-zwart op de mat toverde. 

Anderlecht dicteerde het spel en wéér Teodorczyk was dichtbij de openingstreffer, maar andermaal kwam hij Gabulov op zijn weg tegen. Dan toch een antwoord van Club: Nakamba pakte uit met een gestrekt schot en daar had Matz Sels flink wat moeite mee. Acht minuten voor de koffie nog eens Club: gerommel in de zestien na een hoekschop en Mechele knalde van dichtbij op Sels. Jan Breydel ontplofte bijna. 

Penalty! Ah neen, geen penalty...

Blauw-zwart voelde stilaan dat er iets mogelijk was en ook Diatta waagde vol lef zijn kans, zijn kogel zoefde niet zo gek ver naast de paars-witte kooi. Dan weer naar de overkant waar Morioka - voor het overige onzichtbaar - zijn schot wapende, maar ook die stijn vizier stond niet goed afgesteld.

En dan dé fase van eerste helft. Ref Visser - ondankbare taak had die hoor - gaf een penalty voor hands van Josué Sá, maar kwam na het bekijken van de beelden terug op zijn beslissing. Héél Club was woedend, de papieren proppen van de tifo vlogen in het rond. Rusten dan maar met 0-0, het fluitconcert was voor de arbitrage/VAR. 

Uitgerekend Teodorczyk scoort! 

Benieuwd of de leider in de tweede helft richting de eigen harde kern méér druk zou ontwikkelen. Het begin was alvast veelbelovend, maar langer dan een paar minuten duurde het kleine offensiefje niet. Anderlecht bleef gevaarlijk, dit keer met een kopbal van Dendoncker op hoekschop.

Wat in de lucht hing, gebeurde ook: een doelpunt voor de Brusselaars. Uitgerekend de rouwende Teodorczyk verschalkte Gabulov vanuit een scherpe hoek, de Russische goalie zag er niet al te goed uit. 0-1 en de Pool vierde op de knieën met de vingers naar de hemel, als ode aan zijn overleden broer. Maar was dat geen buitenspel? Héél nipt, de twaalfde man van Club wéér furieus. 

Tik, tak, tik, tak... 1-2!

Het was nu aan Club want een nederlaag in eigen huis? Dat was al van 20 december 2015 geleden tegen... Anderlecht. En niet scoren in eigen huis? Dan zou er een einde komen aan die straffe reeks van 97 thuismatchen mét minstens één goal. Een afgeladen vol Jan Breydel werd met de minuut nerveuzer want wat bakten de mannen van Leko er o zo weinig van. Wesley, wat deed die allemaal, zeg? 

Daar moest miserie van komen en een ingestudeerde vrije trap leverde de 0-2 op van Morioka, de Japanner deed het dan nog met het hoofd, via de paal. We zagen heel wat thuisfans al de uitgang zoeken en die misten de hoopgevende 1-2 van topschutter Diaby, die frommelde de bal over de lijn, maar er kwam veel discussie aan te pas. Enfin, de aansluitingstreffer was na veel vijven en zessen toch een feit.

Het wordt nog een thriller

De vlam ineens weer in de pan, maar een wervelend slotoffensief kregen we niet meer. Wél nog een fikse knal van Nakamba, die door Sels uit de hoek werd geduwd. Een ultieme penaltyclaim na een iets te opzichtige duik van invaller Dennis was het slotakkoord van een intense topper met de nodige commotie. Club ziet zijn voorsprong slinken tot amper twee punten en zo is de kampioenenbuit nog lang niet binnen. 

Het is nog maar eens gebleken: met een gewond dier als Anderlecht ben je nooit klaar. "Wij worden kampioen", weerklonk vanuit het uitzinnige uitvak. Het worden nog drie zenuwslopende speeldagen. Afspraak donderdag in Brussel en Charleroi...