Throwback thursday naar de Belgen-WK's: 2014, van euforie naar Argentijnse depressie

Selectie

Ook in 2014 was er een item-Nainggolan. Toen werd de sterke middenvelder ook niet meegenomen naar het WK, maar zat iedereen net ietsje meer in met de afwezigheid van Timmy Simons. Het is ook altijd iets. Wilmots toverde twee witte konijnen uit zijn hoed met Divock Origi en Adnan Januzaj. Sammy Bossut was in doel de verrassing, nadat Proto en Casteels geblesseerd moesten afhaken.

De volledige selectie: Courtois, Mignolet, Bossut, Alderweireld, Kompany, Vandenborre, Vermaelen, Vertonghen, Lombaerts, Van Buyten, Ciman, Witsel, Defour, Fellaini, Dembélé, Chadli, De Bruyne, Lukaku, Origi, Eden Hazard, Mertens, Mirallas, Januzaj

De aanloop: Lukakuuuuuuu

Na het WK in Japan en Zuid-Korea, waar Wilmots heerste en er volgens een zekere Peter Prendergast verloren moest worden van Brazilië, braken donkere jaren aan voor de Rode Duivels. Het was uiteindelijk Wilmots zelf die ons terugbracht. We denken nog met plezier terug aan die uitgeregende avond in Zagreb, waar onze laptop het hard te verduren kreeg, maar waar vooral Lukaku twee keer zijn klasse toonde en België opnieuw naar het WK loodste.

Het WK zelf: tactiek? Welke tactiek?

Wij naar Brazilië dus, waar de euforie al snel omsloeg in twijfels. De 2-1 overwinning tegen Algerije was harken, zonder een doelpunt van Fellaini zouden de Rode Duivels die wedstrijd verloren hebben. Terwijl er enkele honderden fans opgelicht werden op de Red Devils Camping, kon enkel een doelpunt van Origi in de slotminuten de Belgen voorbij Rusland zwoegen waardoor de pot tegen Zuid-Korea overbodig werd.

Hét hoogtepunt was ongetwijfeld de wedstrijd in de achtste finales tegen de Verenigde Staten. Tim Howard pakte er uit met 15 reddingen, waardoor het nagelbijten was tot in de extra tijd. De Bruyne en Lukaku trokken de Belgen toen over de streep na de eerste écht goeie match van de Rode Duivels op het tornooi.

Daarna wachtte het grote Argentinië. Voor de wedstrijd tegen Messi en co. zagen we nog een keer of drie de 'Wilmotstraining': opwarmen, een oefening op passen, wedstrijdjes en naar binnen. Geen stilstaande fases, geen tactische looplijnen. Wie dacht dat Wilmots dat hield voor de gesloten trainingen, kwam bedrogen uit. Argentinië klaarde de klus koeltjes na een vroege goal van Higuaín. De Rode Duivels bleven achter met het gevoel dat er meer inzat.

De kritiek kwam voor het eerst uit de kleedkamer. Eden Hazard bond in de catacomben de kat de bel aan, maar Wilmots mocht toch nog eens doorgaan tot het EK in Frankrijk. Dries Mertens verwoordde het vorige week nog zo: "Argentinië was écht niet beter dan ons. Maar wij zaten wel thuis."