Throwback thursday naar de Belgen-WK's: 1986, de meest besproken editie aller tijden voor de Rode Duivels, met Maradona als triomfator

België eindigde in aanloop naar het WK van 1986 tweede in zijn kwalificatiepoule met Polen, Albanië en Griekenland. Barrages moesten dus voor de beslissing zorgen. In de play-offwedstrijden namen onze landgenoten de maat van buur Nederland (1-0 en 1-2).

De selectie

Guy Thys nam 22 spelers mee naar Mexico. Namen die uiteindelijk Belgische geschiedenis zouden schrijven. Alle internationals op een rijtje:

Jean-Marie Pfaff, Jacky Munaron, Gilbert Bodart, Eric Gerets, Michel De Wolf, Michel Renquin, Georges Grün, Lei Clijsters, Hugo Broos, Stephane Demol, Franky van der Elst, Franky Vercauteren, René Vandereycken, Enzo Scifo, Philippe Desmet, Leo van der Elst, Patrick Vervoort, Erwin Vandenbergh, Jan Ceulemans, Nico Claesen, Raymond Mommens en Daniel Veyt.

In die periode speelden enkel Jean-Marie Pfaff en Eric Gerets in het buitenland (respectievelijk bij Bayern München en PSV Eindhoven). De andere spelers kwamen uit voor Belgische werkgevers, en verdedigden vooral het shirt van Anderlecht en Standard.

Het parcours van de Belgen

De Duivels zaten onderverdeeld in een groep met Irak, Paraguay en Mexico. Na een 4 op 9 werden de Belgen slechts derde in de groep. Als een van de vier ploegen met het beste resultaat op plaats 3, mochten de troepen van Thys toch door naar de zestiende finales.

In de volgende ronde wachtte een confrontatie met de voormalige Sovjet-Unie. Op het vorige WK klopte de USRR België nog met 1-0. Thys gooide frisse mannen als Scifo, Grün, Demol en Vervoort in de strijd. Een gok van de bondscoach die goed uitpakte.

Het werd een sensationele wedstrijd, die na 90 minuten op 2-2 eindigde. Belanov scoorde in de extra tijd, maar dat deden ook Demol en Claesen: 4-3. België zo naar de kwartfinales.

De kwartfinale tegen Spanje is een wedstrijd die iedereen zich nog herinnert. Na een sterke partij van Pfaff volgden opnieuw verlengingen. Strafschoppen moesten voor het verschil zorgen, en daarin onderscheidde Leo Van Der Elst zich met de beslissende elfmeter. Een historische halve finale was een feit.

Op 25 juni 1986 stonden de Duivels in Mexico-City tegenover het grote Argentinië van Diego Maradona. Dankzij twee goals van het wonderkind eindigde de prachtige reeks van de roodhemden. In de kleine finale bleek ook Frankrijk met 4-2 een maat te sterk.

De finale

In de finale stond Argentinië tegenover West-Duitsland. De Albiceleste opende de debatten via José Luis Brown. Toen Jorge Valdano de score verdubbelde, leek de zege een feit. West-Duitsland vocht echter terug met doelpunten van Karl-Heinz Rummenigge en Rudi Völler. Jorge Burruchaga gaf uiteindelijk het genadeschot en bezorgde Argentinië een tweede wereldtitel na de triomf in 1978.