Absoluut overbodige pot voetbal gaat geschiedenisboeken in

Tunesië had zich wel iets meer voorgesteld van zijn wereldbeker, maar werd zowel tegen Engeland als tegen de Belgen vrij koud gepakt. Panama van zijn kant was al dolgelukkig met het allereerste doelpunt ooit op een groot toernooi, bij de 6-1 tegen Engeland.

Het maakt duidelijk dat in het onderlinge duel de Tunesiërs wel degelijk favoriet waren, al zouden de Panamezen zoals steeds natuurlijk hun huid meer dan duur gaan verkopen zoals de Midden-Amerikanen al twee keer deden.

Moedig Panama

Toch zagen we ze ook vaak naief spelen, waardoor tegenstanders al bij al makkelijk kunnen profiteren. Het zou tegen Tunesië ietwat anders zijn, want Panama geloofde in zijn kansen en bleef geduldig wachten.

Avila en Rodriguez - de twee spelers van KAA Gent - waren bedrijvig voor de Panamezen en die laatste scoorde zelfs, met een bal die afweek op Meriah weliswaar. Panama ging zo rusten met een voorsprong, verrassend.

Jubileum!

Na de koffie deed Tunesië meteen wat terug via Ben Youssef, meteen ook het 2500e doelpunt in de geschiedenis van de World Cup. Of hoe een match van twee keer niks toch nog de geschiedenisboeken in kan raken.

Khazri zorgde met een inleggertje uiteindelijk zelfs nog voor de eerste zege voor Tunesië in veertig jaar op een Wk, maar beiden teams mogen wel hun koffers pakken en huiswaarts keren. Maar dat jubileum? Dat is voor de eeuwigheid. Alhoewel: Allback, Cannigia en Collins zijn ook al zo goed als vergeten.