Wat een sensatie: 120 minuten lamlendig Spaans gebrei gevolgd door een verrassende loterij!

Spanje had zijn groep met Portugal, Iran en Marokko gewonnen en ging dan ook als favoriet richting het treffen met thuisland Rusland, dat in een zwakke groep tweede werd én een zware opdoffer incasseerde tegen een sterk georganiseerd Uruguay.

De Russische bondscoach stuurde dan ook bij tegen Spanje en zette een extra mannetje achterin om zo de Spaanse aanvalslust te neutraliseren. Bij Spanje moest Andres Iniest dan weer op de bank beginnen, pas halfweg de tweede helft mocht hij invallen.

Het neutraliseren werd vooral gedaan door de Spanjaarden zelf. Die speelden zo steriel dat zelfs een ziekenhuisbacterie geen enkele kans zou maken. Klinisch waren ze echter ook aanvankelijk, want een eerste halve kans vanuit een vrije trap leverde ook meteen de 1-0 op. Ramos werd door Ignashevich helemaal in de tang gehouden, in de beweging raakte hij de bal en zo een eigen doelpunt.

Daarna wiegde Spanje zich rustig in slaap, met eindeloos gebrei en zonder diepgang of snelheid in het spel. Rusland kon daar niks tegenover zetten, maar kwam voor de koffie wel nog op 1-1. Bij een hoekschop kopte Dzyuba een bal op de achterarm van Piqué en de bal zo ook meteen op de stip.

Dzyuba nam het cadeautje dankbaar aan en trapte voorbij een kansloze De Gea, meteen ook de ruststand. Na de koffie een gretiger Spanje dan maar? Niet dus, pas na de inbreng van Iniesta (minuut 67) en Aspas (minuut 80) was er opnieuw wat te zien.

Die twee wisten doelman Akinfeev in de slotfase ook voor het eerst écht te testen, op zich hallucinant. De verlengingen? Dat gaf iet of wat beterschap, met ook nog Rodrigo tussen de lijnen kwam er meer diepgang. Maar scoren? Neen, dat lukte niet en dus moesten strafschoppen uitsluitsel geven. Koke trapte daarin op Akinfeev, daarna miste ook Aspas en zo kon Rusland verrassend naar de kwartfinales.