Olivier Deschacht bezorgt zijn ploeg een punt in Anderlecht (1-1)
Foto: © photonews
Als je een scenario had moeten schrijven voor Anderlecht-Lokeren dan had het er ongeveer uitgezien zoals de match werkelijk verliep. Olivier Deschacht die scoorde en een staande ovatie kreeg van het Astridpark. Voor wie de match nog niet zag: nee, we verzinnen dit niet.
We gaan niet te veel woorden vuil maken aan die eerste helft. Lokeren en Anderlecht hadden hetzelfde probleem: te weinig kwaliteit om een deftige kans te creëren. Het beste wat er te zien was, bleek een schot van Saelemaekers te zijn, een half metertje boven de kruising. En twee kansjes voor Bakkali en een kanonsschot van Makarenko. Nou moe, daarvoor op een feestdag heel je namiddag laten schieten...
Arme fans
Je moet toch medelijden hebben met de fans van Anderlecht hoor. Het hardst dat ze konden juichen de laatste weken was voor... Olivier Deschacht. Het moet gezegd, Anderlecht deed er alles aan om met Remco Evenepoel en Pär Zetterberg nog grotere namen naar de aftrap te krijgen, maar Deschacht kreeg van het publiek wel wat hij verdiende: een staande ovatie.
Hoe gecontesteerd hij ook was, hij wou wel zijn truitje altijd nat maken. Als het moest legde hij er zijn hoofd voor. Zo eentje hebben we donderdagnamiddag niet gezien bij het huidige paars-wit. Hein had van de gelegenheid gebruik moeten maken om Zetterberg een truitje in zijn handen te stoppen. De nog steeds messcherpe Zweed had zeker meegekund...
Droomscenario
Hetzelfde verhaal na de rust... Tot het ongelooflijke gebeurde. Olivier Deschacht - 17 jaar bij paars-wit en deze zomer bij het huisvuil gezet - knikte bij een hoekschop de 0-1 tegen de touwen. James Lawrence werd opgegeten zoals Oli vroeger zijn concurrenten als linkse verdediger opat.
Dit kan je als journalist enkel dromen op voorhand. Deschacht verontschuldigde zich zelfs bij het publiek. Kijk, een slechter karakter - daar rekenen we onszelf bij - had toch even zijn gram gaan halen voor de hoofdtribune. Maar daarvoor heeft hij te veel respect voor de fans.
Vijf minuten later maakte Dimata uit de eerste goeie aanval van Anderlecht gelijk: schitterende pass Kums, dito voorzet Saelemaekers en de spits hoefde maar binnen te glijden. Anderlecht ging aandringen, maar het bleef steken op 1-1. Kums, Saelemaekers en Dimata ontsnapten, maar de rest mag zich - weer - gaan bezinnen.