De metamorfose van STVV: waarom de Kanaries nu wel klaar zijn en wat ze allemaal veranderden
De Kanaries hebben in 2018 letterlijk vleugels gekregen. Met het kloppen van Anderlecht afgelopen zondag staat geel en blauw weer op plek vijf in de Jupiler Pro League. Vorig jaar vond STVV onder De Roeck ook lang aansluiting met de top zes, maar liep het twee speeldagen voor het einde mis.
Mocht er een Japanse kanarie bestaan, hij streek neer op Sint-Truiden. Er is er trouwens een, genaamd Takayuki Tateishi. De DMM-baas kwam in de zomer van 2018 in België aan en won met o.a. goalgetter Kamada (negen goals in 10 wedstrijden en 1 goal om de 73 minuten voor de wedstrijd tegen RSCA nvdr.)) al snel de Truiense harten. Dit natuurlijk door de goede prestaties die ook net dat tikkeltje beter zijn als vorig jaar.
Al is het behalen van punten in dit geval niet de doorslaggevende factor waarom STVV nu beter is dan in 2017-2018. Want Marc Brys vertelde voor de interlandbreak op de persconferentie na de match op Eupen dat Sint-Truiden evenveel punten had als vorig seizoen op hetzelfde moment.
1) Complete ploeg
Het verschil zit 'm er vooral in dat de ploeg in de breedte sterker is geworden. Niet enkel de Japanse invasie met o.a. Kamada, Tomiyasu en Endo heeft geholpen, maar ook bijvoorbeeld het feit dat bijvoorbeeld Boli nu ook zijn neus voor doelpunten en assists terugvindt. Het zijn vooral Bezus en Kamada die Boli veel meer doen draaien. De Franse spits schoot tegen Anderlecht zijn vierde treffer tegen de touwen. Naast goals levert hij nu ook regelmatig assists af. Hij zit voorlopig aan drie.
Dat is het aanvallende compartiment. Maar STVV heeft tegenover vorig seizoen vooral de luxe dat het in elke linie meer dan oké zit. In jaargang 2017-2018 ontbrak het aan maturiteit op het middenveld. Nu heeft De Sart een jaar extra ervaring en is Endo naast hem komen staan. Dat geeft de jonge Belg rust.
In de verdediging zien we 'Tomi en Tex'. Als de supporters je als duo al een bijnaam geven, doe je het meestal niet slecht. Het verschil met Kotysch vorig jaar is kwalitatief niet zo groot, maar Tomiyasu heeft iets extra's. Naast snelheid overtreft hij de Duitser vooral op het vlak van aanvallende impulsen. Hij scoorde tegen RSCA ook voor het eerst in de JPL.
2) Ruimdenkende technische staf
Vele Limburgers hadden ook hun vraagtekens bij het ontslag van Jonas De Roeck, misschien wel terecht, maar we kunnen niet zeggen dat zijn vervanger Marc Brys de verwachtingen niet inlost. Meer nog, zijn 'Antwerpse' staf die hij meenam van Beerschot-Wilrijk, doet het samen met hemzelf zeer goed. We hebben het dan over Issame Charaï en Bram Verbist.
Zij staan sinds Eupen vooral bekend om hun varianten van ingestudeerde vrije trappen, herinner u het fantastische, derde doelpunt aan de Kehrweg (van Kamada nvdr.). Charaï en Verbist vlogen elkaar toen, nadat ze het leer zagen binnenvliegen, stevig in de armen.
3) Winst tegen grote ploegen wordt nu bijna altijd over de streep getrokken
STVV haalde in 2017-2018 al verschillende successen tegen de G5, maar nu is ook die statistiek enkel maar beter geworden. Anderlecht en Standard, die legden de Kanaries in het verleden al meermaals over de knie, maar dit seizoen wonnen de Zuid-Limburgers op AA Gent, klopten ze thuis Antwerp, haalden ze vier op zes tegen Anderlecht, speelden gelijk tegen Club Brugge en Racing Genk en moesten ze altijd drie punten meepakken uit Luik. Tegen G5-ploegen verloor de ploeg van Brys dus nog niet. Ronduit knap!
Deze ingrediënten samen maken het succesrecept van STVV. Er heerst een enorme cohesie in Haspengouw, tussen de spelers en de staf onderling, maar ook met de supporters. Sint-Truiden is zo dit seizoen meer dan ooit klaar voor play-off 1.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief