Drie redenen waarom Racing Genk niet moet panikeren na maand zonder overwinning

1) 2.520 minuten:

Om de maand november een zwarte maand te noemen voor de Limburgers, zouden we sterk moeten overdrijven. Daarvoor was het voetbal van Pozuelo, Malinovskyi, Trossard en de andere spelers veel te goed. Ook het in kort tempo opvolgen van de vele matchen (Racing Genk speelde al 28 wedstrijden, meeste van alle clubs uit JPL, nvdr.), eist natuurlijk zijn tol.

28 keer 90 minuten op het scherpst van de snee, dat hakt erin, ook bij de allersterksten onder ons. Dat zijn 2.520 minuten voetbal. Je ziet dat de andere clubs die Europees spelen ook steken laten vallen. Dat is niet meer dan logisch. Zo staat blauw en wit nog altijd vrij alleen op kop in de Belgische eerste klasse.

2) Leandro Trossard:

November was ook niet de maand van Leandro Trossard. Zijn eerste partij van deze 30 dagen speelde hij trouwens ook pas op 11 november op Moeskroen. Daar viel de Limburger tien minuutjes in. Nadien kwam er na de interlandbreak nog een match thuis tegen Cercle Brugge (1-2 verlies, nvdr.) en de wedstrijd van gisteren (30 november, nvdr.) tegen Malmö. In beide confrontaties kreeg Racing Genk heel wat kansen, maar de doelpuntenratio van Ally Samatta lijkt wat gestokt de laatste weken.

De aanvoer voor vele van zijn tien goals in de competitie kwam natuurlijk van Trossard. Iedereen herinnert het heerlijke doelpunt van de Tanzaniaan op Besiktas nog, dat ligt nog niet zo ver achter ons. Samagoal, zoals de Genkse fans de spits noemen, liet de netten voor het laatst trillen op 31 oktober, in de knotsgekke 2-4 overwinning op Antwerp. Vrij opmerkelijk. Het hangt bij Genk soms te veel van Trossard af.

Al heeft Racing in november wel laten zien dat ook andere jongens kunnen scoren. Kijk naar de goal van Berge tegen Besiktas, die van Ndongala tegen Club, of die van Paintsil tegen Malmö. 

3) Dubbele bezetting:

Racing Genk is meer dan ooit een ploeg in de breedte. Het bestuur deed onder leiding van Dimitri De Condé een aantal zeer goede transfers en dat loont nu de vermoeidheid om de hoek loert. Vele posities zijn dubbel bezet en dat is geen overbodige luxe. Vooral op het middenveld kan Clement nogal wat wissels doorvoeren zonder te veel aan kwaliteit en spelinzicht te moeten inboeten.

Voor Pozuelo en Malinovskyi zijn er de jonge Heynen en Wouters. De lange Seck is een andere optie voor Berge. Ndongala en Paintsil kunnen op de flanken uit de voeten, en Nastic en Uronen op de linksback. Zo kan je nog wel even doorgaan. 

De leider uit de Pro League hoeft voorlopig nog niet al te veel te panikeren. Het komt wel goed met het Racing Genk van 2018 mits de grinta bij de protagonisten aanwezig blijft. Ze beseffen in Limburg dat het hét uitgelezen moment is om voor het allerhoogste te gaan, de titel. Vroeger vochten ze om play-off 1, nu om de landstitel. Dat is een verschil dat mentaal erg veel teweeg kan brengen.