Analyse Met drie of met vier? Anderlecht heeft voor geen van beiden het personeel

Het probleem is dat Anderlecht niet de spelers heeft om zelfs maar één van de twee te spelen. Om met drie achteraan te spelen - wat toch wel de bedoeling was - is gebleken dat de spelers dat toch wel ingewikkelde systeem niet onder de knie krijgen. Nochtans, als het goed wordt uitgevoerd, is het moeilijk te ontwrichten. 

Maar tot grote frustratie van de technische staf vonden ze geen drie man die de taken die daarin verwacht worden, kunnen in de praktijk brengen.

Vier? Ook niet...

Om met vier te spelen, is er een ander probleem, zoals tegen Moeskroen ook duidelijk werd. Anderlecht heeft geen backs. Saelemaekers en Cobbaut zijn goed als ze iets hoger mogen spelen en dekking van één van de drie centrale verdedigers achter zich hebben, maar zijn geen echte rechts- en linksachter. 

Zij zijn bij de kern om in het systeem met drie te spelen. En voor de rest heeft paars-wit geen backs. Toch wel redelijk problematisch voor een trainer, zeker eentje die deze kern gaat erven.