Waarom Ivan Leko opvallend cynisch naar de media wees in zijn overwinningsspeeches
Het zat erg diep. Ivan Leko mocht in de afgelopen dagen tweemaal een overwinningsspeech geven - nota bene tegen Salzburg en Genk - en even vaak richtte hij zich rechtstreeks tot de media. Cynisch zelfs. Terechte tegenkritiek van de Brugse coach?
Kort overzichtje: "Mijn spelers horen en lezen al weken zoveel kritiek, dingen die niet kloppen, hoe slecht alles hier is. Dat ze dan zo op het veld reageren... Dat maakt me supertrots", klopte Leko zich op de borst na de straffe comeback tegen Salzburg. Na de nieuwe zege tegen Genk was het nog niet verteerd.
"Morgen zullen we misschien in de kranten lezen over de offday van Genk - net zoals dat het geval was na de zeges tegen Standard en Antwerp -, maar geloof me, dit was Club Brugge in topvorm. Wij zijn hier altijd al geweest en dat bewijzen we nu weer op het veld."
Het was intussen zelfs al afgestraald op zijn spelers. Over de spanning tussen Leko en Vormer: "De media maakt het altijd groter dan het is. Ik heb na die wissel tegen Gent niet correct gereageerd, maar de coach en ik kunnen het goed met elkaar vinden", verklaarde de Brugse aanvoerder.
Terecht of toch niet?
Waarom Leko zich zo opstelt tegenover de media? Het is moeilijk om niet te denken aan de winterstop van oktober. 'Propere Handen'. Toen zei hij: "Ik was al schuldig zonder enig bewijs. Niets. Nul. Maar intussen stond er op elke voorpagina ter wereld maar één hoofd: dat van mij." Je zou voor minder argwaan krijgen. Een redenering die iedereen - inclusief de media zelf - wel moet kunnen volgen.
Zelf vernoemde hij dat deze week echter nooit. Het had een andere reden: "Jullie kijken altijd enkel naar onze resultaten, niet naar ons voetbal", zei hij. Club wordt te hard afgerekend op de resultaten. Maar als de regerende kampioen sinds oktober slechts 8 keer kon winnen in 24 matchen - amper één op drie - en de kloof met de leider zelfs in de dubbele cijfers komt, mogen we ons dan geen vragen stellen?
En het voetbal: het is een feit dat Club tijdens die periode schitterde in toppers tegen Monaco, Standard, Antwerp, nu Genk. Daar kwam vanzelfsprekend geen kritiek op. Wel op de enorme wisselvalligheid. Eerst stunten in Europa, vervolgens onherkenbaar gaan verliezen in Beveren. Vooral dáárom waren er zorgen over de titelkansen van Club Brugge en bijgevolg kritiek van fans en media.
Wordt Leko hard aangepakt door de journalisten? Ja, zeker. Dat is nu eenmaal de kost van het trainersschap bij één van de topclubs van het land. Bijvoorbeeld Makélélé moet er in Eupen lang niet zo veel mee bezig zijn. Maar bij Club Brugge is het nooit anders geweest. Dat geldt ook voor Ivan Leko.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief