Verheyen gaat dieper in op vertrek bij KVO: "Ik zag nieuwe spelers vol enthousiasme binnenkomen en na een paar weken..."

Er waren nog andere factoren: de besparingen, de infrastructuur, de werking... Maar het ergste vond hij zelf dat hij zijn spelersgroep niet kon meeslepen. "Ik was vaak ontgoocheld na de training", zegt hij in Humo. "Ik zag te veel dingen die ik niet wilde zien. Soms ging het beter, maar telkens weer hervielen we in slechte gewoonten. Daar had ik het mee gehad."

Als speler stond hij zelf bekend als karaktermens, maar dat ontbrak in de kern van KVO. "Ik miste de drive bij de spelers. Nu zul je zeggen: ‘Gert, dat is normaal.’ Misschien, veel andere trainers klagen er ook over. Maar ik kan alleen vergelijken met hoe ik mijn job als speler zelf twintig jaar lang heb beleefd: dat was toch anders."

Cultuur in de kleedkamer

"Als coach van de nationale ploeg onder negentien jaar heb ik vaak gehoord: ‘De jeugd is nu eenmaal zo.’ Dat is niet waar: er zijn nog altijd jongens die keihard werken en hun vak serieus nemen. Ook bij Oostende. Maar welke cultuur er heerst, wordt vooral bepaald door wie het níét in zich heeft. Ik heb nieuwe spelers vol enthousiasme zien binnenkomen, die na een paar weken toch de aanwezige cultuur overnamen. Terwijl je ze net hebt gehaald om die cultuur te veranderen! Heel vreemd."