Charly Musonda Junior: helaas niet het eerste toptalent dat te vroeg naar het buitenland vertrok

Het gras lijkt altijd groener aan de overkant. Zeker als er aan die ‘overkant’ meer geld te verdienen valt dan onder de eigen kerktoren. Op korte termijn dan toch.

Uit een onderzoek van de Universiteit Antwerpen en ‘Stirr Associates’ eind februari,  bleek dat jonge voetballers die naar Engeland verhuizen voor ze hun debuut maken in de eigen nationale competitie hun carrière in gevaar brengen. Engeland is op dat vlak dus zeker niet het beloofde land.

Heel wat spelers van de huidige generatie Rode Duivels braken door in eigen land vooraleer ze naar het buitenland trokken. Diegenen die toch in het buitenland doorbraken, deden dat vaak niet om het even waar.

Jan Vertonghen, Toby Alderweireld en Thomas Vermaelen ruilden op jonge leeftijd Beerschot voor Ajax. 170 kilometer verderop, zelfde taal. Mousa Dembele koos voor Willem II, nog een pak dichter vanuit Antwerpen.

Nacer Chadli ruilde Standard voor MVV. Luik en Maastricht liggen amper 35 kilometer van elkaar verwijderd. Divock Origi: van Genk naar Lille. Zeventig kilometer.

Ook de broertjes Hazard zochten het niet al te ver. Eden trok van Tubeke naar Lille (90 km), Thorgan naar Lens. (35 km)

Enkel Jason Denayer, Dedryck Boyata, Adnan Januzaj en Yannick Carrasco zochten hun heil verderop. Hadden zij vandaag verder gestaan als ze langer in België gebleven waren? Misschien wel, misschien ook niet.

Van een aantal voormalige ‘toptalenten’ kunnen we wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat ze beter wat langer in België waren gebleven. Wij vonden er enkel in de recente geschiedenis van  Anderlecht al vijf.

Charly Musonda is daar het bekendste voorbeeld van. Hij trok samen met zijn twee oudere broers op zijn zestiende naar Chelsea en heeft er intussen mislukte uitleenbeurten aan Real Betis, Celtic Glasgow en Vitesse opzitten.

Ook Mathias Bossaerts trok op zijn zestiende van Anderlecht naar Engeland. Hij schopte het zelfs tot aanvoerder van de beloften van Manchester City, maar de grote doorbraak bleef uit. In de zomer van 2016 trok hij naar Oostende, waar hij op twee seizoenen tijd maar veertien keer in actie kwam. Vorige zomer trok hij naar NEC, waar hij een basisplaats heeft in de Nederlandse tweede klasse.

Ismail Azzaoui trok naar Tottenham, dat hem uiteindelijk verkocht aan Wolfsburg. Vorig seizoen leenden de Duitsers hem uit aan Willem II, waar hij een sterk seizoen afwerkte. Dit seizoen is er echter geen spoor van Azzaoui bij De Wolven.

David Henen koos op jonge leeftijd voor het B-elftal van Monaco. Nadien belandde hij bij de beloften van Everton, bij Olympiakos en Fleetwood. Deze zomer haalde Charleroi hem transfervrij binnen. In het Stade du Pays is hij voornamelijk invaller.

En dan is er nog Alper Ademoglu. Hij werd bij Schalke 04 binnengehaald als “een van de grootste Belgische talenten.” Bij Schalke speelde hij nooit voor de hoofdmacht. In januari 2018 verhuisde hij naar het Turkse Bursaspor, maar ook daar kwam hij niet aan de bak. Dit seizoen speelt hij voor de beloften van de Turkse ploeg.