Interview Luckassen over zijn overlevingsstrijd als voetballer: "Van Kompany kan je nog heel wat leren over verdedigen"

31 augustus haalde Anderlecht Luckassen weg bij PSV, waar hij overbodig was geworden en een oplossing zocht. Toen paars-wit aan de deur stond, was de beslissing snel gevallen. "Nee, ik had zelfs niet naar het klassement gekeken. Tuurlijk kende ik Anderlecht. Ik had ook al met Philippe (Sandler, die een jeugdvriend van hem is, nvdr.) erover gesproken. Het was een makkelijke beslissing. Er waren nog andere mogelijkheden, maar niet concreet. Toen ik arriveerde heb ik naar het klassement gekeken en was ik wel verbaasd ja (lacht). Best wel laag ja."

Een moeilijke periode om in een nieuw elftal te komen zonder de voorbereiding te hebben gedaan?

"Tuurlijk. Je speelt voor een team dat eigenlijk voor de titel moet meedoen. Het is en was een heel hectische periode. De mensen praten ook veel over je. Maar ik ben gekomen om te voetballen, met wat er boven mijn hoofd gebeurt, hoef ik me niet bezig te houden."

Je kwam in een kleedkamer met Kompany, Chadli, Nasri... Maakt dat nog indruk op jou?

"Ja, zeker. Vooral Kompany dan. Dat is toch een hele grote naam. Als hij iets zegt, luister je. Ik pik zoveel mogelijk op van hem. De eerste training gaf hij me al tips. Wanneer naar binnen te knijpen, wanneer druk te zetten... Over verdedigen kan je van die man nog veel leren. 't Is een grote speler."

Wat vind je van de Belgische competitie in vergelijking met de Nederlandse en de Duitse?

"Goh, het is in ieder geval moeilijker dan de Nederlandse. In de Eredivisie denkt de laatste nog dat ze kunnen voetballen tegen bijvoorbeeld Ajax. Hier is het fysieker, krachtiger. En de kleinere teams houden het helemaal gesloten tegen de groten. In Nederland denkt iedereen aan voetballen, terwijl ze dat soms beter niet zouden doen."

Jij als rechtsback, het is tegen wil en dank?

"Liefst gewoon centraal natuurlijk. Het is een heel andere positie. Ik zag dat ik tegen Eupen heel veel gelopen had. Normaal is dat minder als centrale verdediger."

Je speelt hier voor een nieuw contract voor volgend seizoen, want naar PSV keer je niet terug...

"Ik heb al zoveel tegenslag gekend in mijn leven en het telkens overwonnen. Dat zal ik nu ook doen. Ik groeide op in Amsterdam, in een buurt die niet meteen de beste was. Ik heb dat overleefd. Dat is wat ik als voetballer ook doe: overleven. Dat heb ik al heel mijn leven gedaan."

Je bent nog maar 24...

"Maar ik heb wel al veel meegemaakt. Dat heeft me gehard als mens. In Nederland heb ik ook genoeg over me heen gekregen."

Je was een straatjongen?

"Nee, ik was geen straatschoffie. Dat is niet hetzelfde? Blijft gelijk. Mijn moeder lette goed op ons dat we geen gekke dingen deden."

Je zei ooit dat je niet graag interviews geeft. 

"Nee, ik heb al een paar keer dingen gezegd en dan werden die zo uit hun context getrokken. Ik heb wel al meer gehoord dat ik het goed kan, maar ik doe het niet graag. Ik kan zonder."

Je drie andere broers zijn ook profvoetballers...

"Samuel speelt bij Almere City en Kevin is momenteel op zoek naar een club. De jongste, Brian, is 17 en mag meetrainen bij het eerste van Ajax. Ze zeggen allemaal dat hij een groot talent is. (glundert) Ik hoop dat hij het kan waarmaken."

Jij en Kevin hebben Luckassen als achternaam, Brian en Samuel Brobbey. Hoe komt dat?

"Mijn ouders zijn Ghanezen en daar is het normaal dat de achternamen verdeeld worden."

Heb je al gedacht aan de Ghanese nationale ploeg?

"Toevallig zat ik drie weken geleden samen met de Ghanese bondscoach en hebben we dat besproken. De mogelijkheid is er."