Interview Ex-gokverslaafde Arne Nilis steunt inperking van gokreclame in het voetbal: "Het begint allemaal met een onschuldig gokje"

Het moet je toch gelukkig stemmen dat er sprake is van een inperking en zelfs een afschaffing van de gokreclame in de voetbalwereld?

Arne Nilis: “Zeker en vast! Daar zijn we ook al lang op aan het hameren. Dit is alleszins weer een stap in de goede richting, maar ik weet dat we toch nog ver van een afschaffing staan.”

Je denkt dus dat het nog wel even zal duren vooraleer gokreclame volledig verdwenen zal zijn uit het voetbal?

Nilis: “Vanuit de politiek zijn er inspanningen geleverd, maar ik noem het halve inspanningen die ook tot halve resultaten hebben geleid. Ik weet ook hoe slim de gokindustrie is, ik weet hoe ze handelen. Zelfs als de reclame wordt afgeschaft, en daar blijf ik uiteraard voor pleiten, zal men wel manieren vinden om de mensen aan het gokken te krijgen. Maar de clubs kunnen ook een rol spelen in de strijd tegen gokverslaving, bijvoorbeeld door sensibilisering en bewustmaking van de gevaren die eraan vasthangen.”

Want gokken en voetbal, dat gaat haast hand in hand. In België worden vijftien van de zestien clubs gesponsord door een gokbedrijf.

Nilis: “De link tussen voetbal en gokken is er altijd al geweest, alleen worden de nare gevolgen nu steeds duidelijker. Ik maak me toch zorgen om het feit dat er zo veel jongeren bij voetbalclubs worden geconfronteerd met die reclame, reclame die aanzet tot gokken. Het begint allemaal met een onschuldig gokje en heel het gebeuren wordt wat mij betreft nog te hard genormaliseerd. Er wordt zelden gekeken naar de verregaande gevolgen. Het economisch profijt heeft volgens mij nog steeds de bovenhand van het ethisch handelen.”

Mijn verhaal kan hoopgevend zijn voor de mensen die nu met dezelfde problemen kampen.

Kunnen we jou een van de voortrekkers in de strijd tegen gokreclame noemen?

Nilis: “Dat zijn woorden die ik zelf liever niet gebruik. Ik probeer een klankbord te zijn voor slachtoffers die geen stem hebben door hun verslaving. Binnen clubs probeer ik ook een rol te spelen door bijvoorbeeld voorlichtingen te geven.”

Want jij, daar hebben we het nog niet over gehad, hebt ook diep gezeten. Maar nu ben je toch al meer dan drie jaar van je verslaving verlost.

Nilis: “Bijna vier al.”

Proficiat!

Nilis: “Dankjewel. Ik heb aan den lijve mogen ondervinden hoe mijn leven aan een zijden draadje hing. Ik heb het geluk dat ik er nog over kan vertellen. Ik heb een manier gevonden hoe het verder kan zonder gokken en ik denk dat iedere verslaafde weet hoe moeilijk dat is. Mijn verhaal kan wel hoopgevend zijn voor mensen die nu met problemen kampen en daarom wil ik een rol spelen in het maatschappelijk debat. Ik probeer het thema ook te destigmatiseren in onze samenleving, want nu is het een verborgen verslaving waar niet voldoende over gesproken wordt.”