Analyse 🎥 Club Brugge onderging ooit zelfde lot als Anderlecht: ondermaatse prestaties (met jonge spelers) en ontevreden fans

Er was namelijk een periode dat Club Brugge zich in hetzelfde schuitje begaf als de grote concurrent uit Brussel. Een periode waarin het stroef liep, spelers het moesten gaan uitleggen aan de fans en jongeren het maar moesten oplossen. Die lijkt al lang achter de Bruggelingen te liggen, wat met het huidige spel en voetbal te begrijpen is. 

Op 15 mei 2005 pakte Club Brugge de titel tegen Anderlecht. Het was de laatste voor elf jaar. Dag op dag elf jaar later won Club opnieuw thuis van Anderlecht en kon het de kampioenentrofee in de lucht steken. In tussentijd is er veel veranderd bij de Bruggelingen. Onder meer enkele zwakke prestaties namen de bovenhand.

Het tij keert

Het jaar na de titel in 2005 kende Club een degelijk seizoen. Het mooiste voetbal kwam er niet op de mat, maar Club dwong toch een derde plek af. Zeker geen schande met spelers als Balaban, Portillo, Van Heerden en Leko. Toch werd coach Jan Ceulemans na tegenvallende resultaten ontslagen en kwam Emilio Ferrera. Hij startte het volgende seizoen en bracht niet het gehoopte voetbal. Een 0-1-nederlaag was de maat voor het Brugse bestuur. Cedomir Janevski nam over. 

Maar ook hij kreeg de Brugse machine niet aan de praat. Een 4-0-nederlaag op het veld van Germinal Beerschot werd het dieptepunt. Vooral ook voor spelers als Jeanvion Yulu-Matondo (21), Benjamin Lutun (19), Jorn Vermeulen (19) en Jason Vandelannoite (20). Glenn Verbauwhede (21) stond in doel. Het was een proces waar Club Brugge door moest. Jonge spelers -mede door blessures- samen met ervaren mannen als Ivan Leko, Sven Vermant en Koen Daerden.

Ook thuis tegen Standard gaf het 4-1-voorsprong uit handen en werd het 4-4. De enige topper die Club dat jaar kon winnen, was de openingswedstrijd tegen AA Gent, toen er nog geen vuiltje aan de lucht leek te zijn: 5-0. De gewonnen bekerfinale tegen Standard zorgde wel voor een ietwat minder gespannen sfeer. 

Maar het bleef duren. Bestuurders gingen en kwamen. Coaches gingen en kwamen. Spelers... zelfs die graag het varken uithingen en plotsklaps van het veld verdwenen. Tot Club Brugge uiteindelijk het succesrecept pas vond in 2014 met Michel Preud'homme, Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe. Het begin van een mooi verhaal voor Blauw-Zwart. Dus wanneer Anderlecht er hoopt te staan binnen drie jaar, kan het eerst ook eens kijken naar welk parcours de grote rivaal uit Brugge heeft moeten rijden.