De paars-witte schuldenberg: "Coucke gaat geen geld blijven pompen in Anderlecht"

Dries Bervoet van De Tijd gaf bij Sporza wat meer uitleg bij de cijfers: “Clubs hebben twee belangrijke inkomstenbronnen. Enerzijds halen ze geld uit dagelijkse commerciële werking, zoals verkoop van tickets, merchandising en sponsoring. Op dat vlak valt Anderlecht terug van 60 miljoen naar 52 miljoen euro."

“Anderzijds genereren voetbalclubs in ons land inkomsten uit transfers, tv-geld en uit Europees voetbal. Maar Anderlecht heeft minder goeie spelers kunnen verkopen en de gemiste deelname aan de Champions League vorig seizoen kost Anderlecht flink wat centen. Op dat vlak zijn de inkomsten gezakt van 41,4 miljoen tot 32 miljoen euro.”

“Het gat groeit, ook omdat de club het kostenplaatje niet onder controle krijgt”. Anderlecht kijkt tegen een schuld aan van bijna 100 miljoen euro. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar het probleem in Anderlecht is dat de club onvoldoende cash genereert om die schuldenberg de baas te kunnen.”

“Problematisch is dat de club vooral veel schulden op korte termijn heeft. De vraag is dus hoe paars-wit al die kortlopende schulden kan aflossen.”

Anderlecht kijkt tegen een schuld aan van bijna 100 miljoen euro. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar het probleem in Anderlecht is dat de club onvoldoende cash genereert om die schuldenberg de baas te kunnen.

Toch houdt Anderlecht voorlopig het hoofd boven water. Met dank aan Marc Coucke. “Met een kapitaalsinjectie van 27 miljoen euro begin dit jaar heeft de voorzitter Anderlecht al een keer gered. Zonder dat vers geld ging het eigen vermogen in het rood.”

“Een nieuwe kapitaalsverhoging is bij Anderlecht niet meteen een optie. De Europese voetbalbond UEFA legt regels op rond financiële fair play. Die leggen op dat een club in een periode van 3 jaar niet meer dan 30 miljoen mag uitgeven dan de inkomsten uit eigen dagelijkse werking. Wie de fair play aan zijn laars lapt, riskeert sancties, met in het ergste scenario uitsluiting van Europees voetbal.”

"Coucke vormt een stevige ruggensteun voor Anderlecht. Als je die lening en die injectie bij de prijs rekent die hij betaald heeft om Anderlecht te kopen, kom je bijna aan 100 miljoen euro. De voorzitter is heel rijk, maar hij gaat geen geld blijven pompen in Anderlecht. Het is tenslotte voor hem ook een investering die op zijn minst zichzelf moet gaan bedruipen. Stilaan gaat de club de tering naar de nering moeten zetten.”

“Wat die jaarrekening heel goed blootlegt, is dat er een neerwaartse vicieuze cirkel ontstaat in Anderlecht. De sportieve tegenvallers zetten druk op de commerciële inkomsten. En als die laatste dalen, is er meteen weer minder ruimte voor extra spelers en investeringen om sportief snel uit het dal te raken.”

“Anderlecht moet het tij dus snel zien te keren. Als dat niet lukt, zal de club niet alleen op personeel voor de dagelijkse werking, zoals de commerciële cel en IT, moeten besparen, maar ook op de sportieve werking. Die is tot nu gevrijwaard, omdat dat het vlees en bloed is van Anderlecht. Maar Anderlecht kan de verliezen uiteraard niet blijven opstapelen. Dus dreigt nu ook het sportieve deel van de club - alles rond eerste ploeg en jeugdwerking - in het vizier te komen.”