Analyse Antwerp roert zich stevig bij individuele prijzen: is de volgende stap een collectieve onderscheiding?

Laszlo Bölöni kroonde zich woensdagavond tot 'best of the rest' in de verkiezing voor beste trainer van het jaar. Met zijn 169 punten kwam hij niet in de buurt van Philippe Clement, de huidige trainer van competitieleider Club Brugge die vorig jaar de titel pakte met Racing Genk.

Drie keer zilver op vier categorieën

Na Francky Dury is Bölöni de langst dienende trainer bij dezelfde club in eerste klasse. Hij nam het sportieve roer in handen na de promotie en bouwde mee aan de steile opmars die Antwerp meemaakte: in het eerste seizoen in eerste klasse achtste in de reguliere competitie, het jaar erna meteen play-off 1 en nu een van de uitdagers van Club Brugge voor de titel.

Vorig jaar was Sinan Bolat duidelijk teleurgesteld dat Lovre Kalinic en niet hijzelf de trofee voor beste doelman op zak mocht steken. Dit jaar strandde hij op de meest ondankbare plaats en ook in deze categorie schoot een Bruggeling, Simon Mignolet, de hoofdvogel af.

Een bijzonder sterke tweede stemronde bleek uiteindelijk net niet voldoende voor Dieumerci Mbokani om de eerste Antwerpse Gouden Schoen sinds 1966 te worden. Amper 19 punten was het verschil met Hans Vanaken. Alle categorieën bij elkaar genomen stond er alleen bij de 'Belofte van het Jaar' geen speler van RAFC op het podium.

Gent, Genk en Standard?

Ondanks het feit dat de club geen trofee mee naar Deurne-Noord mocht nemen, maakte Antwerp wel een statement. Yari Verschaeren leverde Anderlecht een trofee op, maar de recordkampioen was bij lange niet zo alomtegenwoordig als rood-wit. Hetzelfde geldt voor de andere clubs uit de G5: Gent, Genk en vooral Standard.

Op nog geen drie jaar tijd heeft de club zich opgeworpen als een kandidaat in de verkiezingen voor individuele onderscheidingen. Doet de Great Old straks ook mee voor de collectieve prijzen: titel en beker?