De Israëlische spelers in de Jupiler Pro League: een gemengd bilan

Les Rouches et leurs nombreux flops 

Standard heeft een traditie als het aankomt op Israëlische spelers. Het was in Luik dat Ronny Rosenthal, onder leiding van zijn agent Pini Zahavi, zich ontbolsterde en de eerste Israëlische speler werd in de Premier League. Hij ging naar Liverpool.

Rosenthal werd in België kampioen met Club Brugge in 1988 vooraleer hij naar Luik trok. Hij is ook getrouwd met een Belgische dame en heeft een zoon van 23: Tom. Hij speelt momenteel voor Tubeke en kwam al voor de jeugdploegen van België en Israël uit.

Salim Toama was een tiental jaar later één van de weinigen die in België zijn stempel kon drukken. Met Standard werd hij in 2008 en 2009 twee keer kampioen. Al scoorde hij "maar" vijf doelpunten in twee seizoenen. Hij was lang niet altijd basisspeler, maar dat hij kwaliteit had, kon je niet om heen. 

Voor de rest heeft Standard een handvol spelers uit het Israël gehad. Maar zo zijn namen als Dudu Biton, Maor Buzaglo (foto), Tal Ben Haim en zelfs nog Rami Gershon namen die de Luikse supporter waarschijnlijk al vergeten zijn.

Toch twee grote namen

De twee namen die waarschijnlijk wel blijven hangen in de hoofden van de Belgische voetbalsupporter zijn die van Elyaniv Barda en Lior Refaelov. Twee gelijkaardige voetballers met een fluwelen baltoets, verbijsterend, waarvan niet veel geweten was naast het veld, maar wel enorm geapprecieerd in hun club. 

Barda werd in 2011 kampioen met Racing Genk. Dat jaar maakte hij veertien doelpunten in 32 wedstrijden. In totaal won hij vier prijzen in zes seizoenen Genk: een titel, twee bekers en een supercup.

Lior Refaelov zal Barda waarschijnlijk overtreffen als het zou gaan om de titel Beste Israëli in België. Hij won tot nog toe twee titels, werd tweemaal tweede in de verkiezing van Profvoetballer van het Jaar en is momenteel één van de sterke mensen op het veld bij Antwerp. En met negen doelpunten is hij ook nog eens van scorend belang voor de club.

Maar voor al deze spelers was er al een man die de kleuren van zijn Israël droeg en in België speelde: Eli Ohana. Met KV Mechelen won hij tussen 1987 en 1990 quasi alles. De titel, de Beker van België, Europacup II en de Europese Supercup. Ohana wordt bestempeld als één van de beste Israëlische voetballers die in België rondliepen. In zijn thuisland straalt hij in de Hall of Fame van het Israëlische voetbal.

De grap in de zaak-Marciano 

De meest opmerkelijke aanwezigheid van een Israëli in België was ongetwijfeld die van Pini Zahavi die destijds Moeskroen via een groep internationale investeerders in handen had. De "superagent" die onder andere mee aan tafel zat voor Neymars transfer naar PSG, haalde destijds één speler naar Le Canonnier: Ofir Marciano. Hij werd binnengehaald als een jonge, veelbelovende doelman. 

Maar de doelman geraakte op zijn 30-jarige leeftijd niet verder dan zes wedstrijden in het shirt van Moeskroen. Een pijnlijk falen voor Moeskroen, één van de zovele in de geschiedenis. 

Het Israëlische netwerk van Charleroi

Als Standard op de lange termijn goede Israëlische spelers in het bezit had (8 in totaal met Shamir), was er zeker ook nog een club die niet moest onderdoen: Sporting Charleroi. Tussen 2010 en 2011 had de club vijf spelers uit de Hebreeuwse staat op Mambourg rondlopen: Eitan Tibi in 2010 en Dudu Biton, Matan Ohayon (foto), Tahmir Kahlon en Hatem Abd Elhamed in 2011.

Ohayon ontpopte zich tot één van de steunpilaren in de defensie van de Carolo's en Dudu Biton maakte ondanks zijn weinige minuten vijf doelpunten alvorens hij naar Standard trok. De andere twee speelden samen tien wedstrijden in Henegouwen. 

AA Gent kende enkele successen

Rami Gershon is al genoemd geweest in dit stuk als het ging over de "flops" van Standard, maar het moet wel gezegd dat de verdediger bij elke andere Belgische club wél zijn kwaliteiten liet zien. Zo speelde hij bij Waasland-Beveren, KV Kortrijk en AA Gent. Met laatstgenoemde club behaalde hij in 2015 ook de landstitel als basispion onder Hein Vanhaezebrouck.

Ook AA Gent mengde zich al meermaals op de Israëlische markt. Shlomi Arbeitman, niet per se de meest getalenteerde aanvaller, scoorde in 54 wedstrijden twaalf doelpunten voor de Buffalo's tussen 2010 en 2013. Daarna droeg hij nog de kleuren van Westerlo en RAEC Mons. Lior Inbrum is momenteel bezig aan een uitleenbeurt aan Hapoel Tel Aviv. Hij speelde sinds zijn aankomst in Gent (2017) nog geen enkele minuut in de Ghelamco Arena. 

Maar het is vooral Kenny Saief die de meeste mensen zal bijblijven. Ook hij won in 2015 de landstitel. Hij stond er toen om bekend om op zijn flank impressionante dingen te laten zien. Ook in Europa liet hij zich opmerken. Hij koos toch voor de Amerikaanse nationale ploeg omdat hij daar is opgegroeid en zijn carrière begon. Na zijn periode in Gent trok hij naar Anderlecht, waar hij algauw bij het onderdeeltje geslaagde Israëli's kwam in de Jupiler Pro League.

In welke categorie hoort Eden Shamir, de nieuwe middenvelder van Standard, dan? De Luikse fans hopen alvast om hem in het rijtje met Rosenthal te zetten en niet een nieuwe Buzaglo te ontmoeten. Wordt vervolgd.