Blessuregolf bij Anderlecht duurt al heel het seizoen: gedeelde verantwoordelijkheid

Dat Marko Pjaca op de bank zat, was eigenlijk niet voorzien. De Kroaat had zaterdag één training meegedaan en Vercauteren is er niet de trainer naar om dan al een speler in zijn selectie te zetten. Maar hij geraakte met moeite aan 18 man. Anouar Ait El Hadj werd zelfs weer opgevist.

Tactische voorbereiding

Er wordt stilaan naar de medische staf gewezen, maar iedereen op Neerpede heeft zijn fouten gemaakt. Ook Vincent Kompany, door in de voorbereiding vooral de nadruk te leggen op het tactische - het systeem - en minder op het fysieke labeur. Maar toch is het opmerkelijk dat sommige blessures eerst afgedaan worden als 'niet zo erg' en dat het daarna voor weken gedaan is.

Philippe Sandler zijn knieblessure is er zo eentje. "Valt wel mee", klonk het na de match in Moeskroen. Twee dagen later werd aangekondigd dat hij een operatie nodig had. Vercauteren sprak over "spelers pushen" en "dat het op momenten gevaarlijk kan zijn". In Sandler zijn geval was dat bijvoorbeeld zo.

Lichtzinnige spelers

Nacer Chadli is er nog zo eentje. Na de match in Oostende kon hij met moeite een trap oplopen, maar de week erna moest hij toch weer klaargestoomd worden om te spelen. Nu heeft hij minstens twee weken rust nodig om die weerkerende kuitblessure te laten genezen. 

In andere dossiers ligt de verantwoordelijkheid dan weer bij de speler. Nany Dimata heeft zelf veel te lang getwijfeld om zich te laten opereren, terwijl het echt nodig was. Hij wou eerst een tweede, derde en zelfs vierde opinie hebben. Of Samir Nasri, die het leven als prof blijkbaar iets te lichtzinnig opvat. Zakaria Bakkali is er nog zo eentje.

Maar dan zijn er ook nog de blessures van Gerkens en Trebel. Mysterieus soms en door de privacywet willen ze daar bij Anderlecht ook niet te veel over communiceren. Gelukkig had Anderlecht 40 spelers rondlopen, of ze kwamen bij momenten niet meer aan 18 man voor een wedstrijd.