Analyse Van Wijk en Oostende: nooit een 'match made in heaven', zeker voor de spelers niet

Van Wijk zwaait met de botte bijl. De trainingsmethodes zijn afgestemd op het fysieke werk en niet op tactische hoogstandjes. Al na een paar wedstrijden had zijn spelerskern het ermee gehad, maar Van Wijk is er ook de man niet naar om te wijken. In de wedstrijd tegen Waasland-Beveren hadden ze het er moeilijk mee dat ze steeds met de lange bal naar hun twee spitsen moesten spelen.

Dat Van Wijk op zijn persconferentie achteraf zei dat hij "40 mogelijkheden had gezien aangezien de bal 40 keer in de zestien was gekomen" viel niet echt in goede aarde. Zeker niet omdat er bij Waasland-Beveren met Cauffriez en Vukotic twee torens van tegen of over de twee meter stonden. 

Nooit een klik

Het is sindsdien enkel maar bergaf gegaan met de onderlinge verhouding coach-spelersgroep. Er is op geen enkel moment een klik geweest, zoals velen die wel hadden met Ingebrigtsen. De Noor gaf hen veel vrijheid, maar wel in een bepaald tactisch kader. Velen wisten niet meer waar te lopen toen dat kader wegviel. Ook binnen de club maakte Van Wijk weinig vrienden.

Wat Oostende nu gaat doen is nog even koffiedik kijken. Assistent Franky Van der Elst neemt voorlopig over, maar het valt vooral af te wachten wat de Amerikaanse eigenaren gaan willen. Nemen ze nu een coach met het oog op volgend seizoen met de kans dat ze hem verbranden bij een eventuele degradatie? Of wachten ze nog twee wedstrijden tot er duidelijkheid is en geven ze hem de kans om op te bouwen naar volgend seizoen?