Analyse Minder voor de groene tafel meer op de groene mat: Belgische clubs maakten er dit jaar een puinhoop van

Neem de schorsingsprocedure. Het Bondsparket stelt een straf voor na een rechtstreekse rode kaart en ga er maar vanuit dat de betreffende club er niet mee akkoord gaat. De volgende stap is een verklaring van de club en het Bondsparket bij de Geschillencommissie van de KBVB. Die spreekt dan een straf uit, maar heeft niet het laatste woord. Dat is voor de Geschillencommissie Hoger Beroep.

Cultuur van beroep

Zulke zaken worden op een week tijd afgehandeld en zijn vaak geen probleem, maar het toont wel de cultuur aan van hoe de clubs omgaan met beslissingen van het Bondsparket. Een cultuur die ook terug te vinden is bij de recente ontwikkelingen rond Waasland-Beveren, dat ging spitten bij andere clubs zodat zijn geen licentie zouden krijgen. Zich redden op de kap van een ander. Maar waarom niet? Vorig jaar probeerde Lokeren het ook bij de buren van Beveren, of Beerschot met het plekje van promovendus KV Mechelen.

De burgemeester van Leuven die de return in de promotiefinale tussen OHL en Beerschot verbiedt. Beerschot dat eist om de match toch te spelen... gelukkig kwam er een beslissing om alle matchen tot en met 3 april niet te spelen. En vergeet de nietig verklaarde match tussen Virton en Beerschot niet en het juridische getouwtrek dat daarna volgde. Wordt het niet tijd dat daar een einde aan komt?

Kijk naar het buitenland

Want het kan ook anders. De match van PSG tegen Borussia Dortmund moest achter gesloten deuren worden afgewerkt en Franse club bood weinig weerwerk. Meer nog, PSG haalde een achterstand op en schakelde de Duitsers uit voor een leeg stadion. Geen thuisvoordeel, maar ook geen gezeur.

Kaarten en schorsingen worden in het buitenland ook veel minder snel aangevochten. Dat heeft men in België met een indicatieve tabel proberen op te lossen, maar dat werd geen succes. Onder meer omdat de indicatieve tabel zelf werd aangevochten.