Bondscoach Martinez vind dat hij "van een mooi team ook een winnend team gemaakt heeft"

Roberto Martinez begon als speler bij Zaragoza en Balaguer voor hij naar Engeland trok om meer dan 100 wedstrijden te spelen voor Wigan en Swansea. "Mijn vader steunde me enorm en waarschuwde me voor de obstakels. Ik wou hem bewijzen dat ik mijn carrière niet om zeep zou doen", blkt Martinez terug op die periode.

"De transfer naar Wigan was een cultuurshock", herinnert hij zich. "Ik heb geprobeerd om de voetbalfilisofieën van Spanje en Engeland te combineren. Eigenaar Dave Whelan wou een andere stijl in zijn team en zo kwamen er drie Spanjaarden aan boord. Hij had een visie en wou die waarmaken. Ik coach ook met een visie, iedereen moet die visie omarmen om kans te maken op succes", zegt Martinez.

"Kerstman" als bondscoach

Martinez vergelijkt ook graag de voor- en nadelen van een bondscoach tegenover een clubcoach. "Als bondscoach moet je prioriteiten leggen. Je kan niet aan elk aspect van een speler werken", vindt hij. "Je voelt je een beetje de kerstman. Er hangt een positieve sfeer bij zo'n nationale ploeg. Bij een club heb je maar 11 basisspelers en de rest moet je gelukkig houden", klinkt het.

"Je hebt vooral geen marge als bondscoach. Verliezen in de knock-outfase is einde verhaal. Op clubniveau heb je een heel seizoen, deel je meer emoties en ga je mee in de sleur van de dag."

"Geenenkele reden om zich gouden generatie te noemen"

"Toen ik in 2016 bij de Rode Duivels begon, was er sprake van een gouden generatie die nog geenenkele reden had om zich zo te noemen. Dat bracht enorm veel druk met zich mee. We moesten van een mooi team ook een winnend team maken."

Een opgave die hij goed volbracht heeft aangezien de Rode Duivels op het WK in 2018 met een derde plaats het beste resultaat ooit neerzetten van ons land. "Met die derde plaats is het nu echt de gouden generatie van België", slaat Martinez zich op de borst.