Interview Sofiane Hanni laat zich uit over Junior Edmilson en zijn mogelijke terugkeer: "Waarom oordelen mensen over zijn keuze? Ze weten niet wat er op de achtergrond speelde"

Sofiane Hanni heeft ons een interview toegestaan en sprak honderduit over zijn belevenissen bij Spartak Moskou en zijn keuze voor Al-Gharafa in Qatar. Op zijn 29ste heeft hij een puur financiële keuze gemaakt, wat hij ook grif toegeeft. 

Sofiane, als je tekent in Qatar weet je dat er sowieso kritiek gaat komen op die keuze...

"Ik begrijp dat natuurlijk. Niet enkel in Qatar, maar eender waar in het Midden-Oosten. De Europeanen scheren alles over dezelfde kam. Maar ik weet dat het een keuze is die altijd bekritiseerd zal worden ja."

Dat is minder in Algerije, want veel internationals spelen in de Golf.

"Het is anders en je moet twee fenomenen onderscheiden. Als je het voorbeeld van Baghdad Bounedjah (beste schutter in Qatar met 113 goals in 102 matchen voor Al Sadd) neemt: hij heeft nooit in Europa gespeeld. Zijn carrière is begonnen in Algerije. Daarna is het dikwijls kiezen tussen Tunesië en de Golf. En dan word je er ook bekeken als met een mooie carrière. In de ogen van het publiek is Bounedjah geslaagd."

"Daarnaast heb je spelers die gevormd zijn in Europa en daar wordt meer van verwacht. Als je dan tekent in Rusland, Qatar of China zeggen ze dat het een stap terug is. Dat je je carrière aan de kant schuift."

In Qatar zag je ook Junior Edmilson. Wat denk je van zijn keuze?

"Ik begrijp de kritiek aan mijn en zijn adres. Zeker op zijn leeftijd. Hij speelde alles kapot in de play-offs met Standard en iedereen verwachtte veel van hem. Er werden veel interessantere clubs geciteerd: Porto, Sevilla,... Ik was ook verrast toen hij uiteindelijk in Qatar tekende. Ik vroeg me ook af wat hem bezielde. Hij had de kans om dat later nog te doen."

Mensen oordelen over je keuzes, maar weten ze of er een concreet bod is geweest? 

"Wat we wel moeten begrijpen is dat we oordelen zonder de reden te kennen. Was er wel interesse van bepaalde clubs? De vader van Edmilson heeft het ook later uitgelegd: Porto was geïnteresseerd, maar werd enkel concreet als Ycine Brahimi zou vertrekken. En die is niet vertrokken. En dan komt er een aanbod waarbij je tien keer je huidig salaris kan verdienen... Ofwel wacht je op een meer prestigieuze club, ofwel teken je..."

Toen jij bij Spartak tekende was het hetzelfde...

"Ik weet ook dat de supporters, de analisten en de journalisten toen dachten: 'Hij is kapitein van Anderlecht, kampioen van België en hij gaat tekenen in Rusland.' In het voetbal is de interesse van een club niks waard. Een concreet aanbod moet er komen. Ik had er toen twee: Spartak en een club uit Saoudi-Arabië. Dat was misschien ook bij Junior het geval."

Door de huidige crisis kan het transferbeeld wel veranderen.

"Misschien zullen er minder zulke transfers voorkomen, misschien meer. Misschien gaan veel Europese spelers wel voor een lucratieve transfer kiezen. Ik zie steeds meer en meer spelers in de fleur van hun carrière in de Golf en in China tekenen. Het enige wat je als voetballer weet, is dat je geen 1000 van die mogelijkheden krijgt. En op het einde van je carrière blijven er twee dingen over: de titels die je behaalde, maar ook het geld dat je verdiend hebt om je familie te onderhouden."

Denk je dat Edmilson even sterk zal terugkeren?

"Alles hangt af van de speler en van zijn motivatie. Ik weet dat als ik nu zou terugkeren in Europa dat ik niks van mijn niveau verloren zou hebben. Uiteraard is het rythme minder intens, we spelen maar 22 matchen per seizoen, maar dus moet je extra individuele training doen. Junior is nog jong en vol energie. Maar hij moet wel beseffen dat hij een tandje zal moeten bijsteken."

Het beste voorbeeld is Axel Witsel, die uit China terugkwam alsof hij nooit was weggeweest.

"Voila, exact. Ik ken het niveau in China zelf niet, maar ik hoor dat het heel zwak is. Je moet jezelf extra werk opleggen om in het ritme te blijven. Iedereen stelde zich vragen bij Witsel, maar hij kwam terug op een heel hoog niveau. Het opmerkelijkste is dat hij daarvoor nooit in een grote competitie speelde. Portugal en Rusland zijn ook geen toplanden. Als je de mentaliteit hebt, blijf je op hetzelfde niveau."