Anderlecht won thuis van Cercle Brugge

Je moet het Vincent Kompany wel nageven: hij beloont wie er op training bovenuit steekt. In de selectie zat ineens Kristian Arnstad, die wel naar de tribune verdween tijdens de match. Wel in de kern én op het veld: Zakaria Bakkali, Sambi Lokonga én Ognjen Vranjes. Die laatste was wel verwacht, die eerste een pak minder. Al is Kompany wel fan van Bakkali.

Tau en Doku

Terwijl Yari Verschaeren blijft wachten op zijn kans werd Bakkali van nergens ineens in de basis gekatapulteerd. Ait El Hadj en Amuzu, zijn voorgangers, zaten op de bank. Het pakte wel, want Anderlecht speelde goed. Aanvallend blonken vooral Tau en Doku uit. De beste kansen kwamen er na acties van die twee: Vranjes kopte over, Nmecha schoot zwak en knullig naast.

Nadat Tau een zoveelste dribbel inzette, moest Bates aan zijn truitje gaan hangen. Penalty en Nmecha liet Didillon kansloos. Cercle kwam er amper aan te pas, behalve een torenhoge kans voor Musaba, die ook huizenhoog overjoeg. Van knullig gesproken...

Publiek roept om Verschaeren

Anderlecht had alles onder controle, maar liet na de score hoger te doen oplopen. Nmecha lijkt wel een goeie kaatser, maar in de zestien is zijn présence niet groot genoeg. Het publiek leek het optreden van Bakkali ook niet al te veel te smaken en riep al snel om Yari Verschaeren, het enigma van Anderlecht.

Rode Duivel, toptalent, maar nog niet in de bovenste schuif van Kompany. Als hij hem ziet voor een plaats achter de diepe spits is het wel begrijpelijk, want Tau doet het daar bijzonder goed. Na een zoveelste fout op de Zuid-Afrikaan vond Trebel met een goeie pass Murillo en die maakte dan eindelijk toch de 2-0. Dat volstond. Met 9 op 15 komen ze voorlopig ook de top vijf binnen.

Verschaeren kreeg nog 20 minuten en daarmee was de namiddag van het Anderlechtse publiek ook alweer geslaagd.