1. Dessuachu bestaat (nog) niet

Op speeldag 1 kiest Hannes Wolf voor Dessers als centrumspits. De nieuwkomer kreeg de voorkeur op Paul Onuachu, die nog niet 100% fit bevonden was na een coronabesmetting. In het slot van de wedstrijd speelden de twee Nigerianen samen, en ze waren allebei trefzeker. Ook tegen Standard probeerde Wolf het met twee spitsen, maar het werd snel duidelijk: dit was niet wat Racing Genk zocht.

2. Blamage Beerschot

Op een bloedhete maandagavond valt op het Kiel het doek voor Hannes Wolf. Hij ziet zijn ploeg in de tweede helft met 5-2 vernederd worden door Beerschot. Carlos Cuesta en Theo Bongonda worden uitgesloten. De vijf op vijftien en het bedenkelijke spelniveau wordt Hannes Wolf daags nadien fataal: de jonge Duitser werd de laan uitgestuurd.

3. Welcome back Hrosovsky

Interim-trainer Domenico Olivieri haalt Patrick Hrosovsky terug bij de A-selectie. De Slowaakse international paste eerder niet meer in de plannen van Wolf en trainde al maanden apart. Olivieri durfde het aan om Hrosovsky meteen in de basis te droppen tegen KV Mechelen (3-1 winst). Hij is sindsdien niet meer uit de ploeg weg te denken. Een baken van rust op het Genkse middenveld. Sober, rustig aan de bal, en weinig uitschieters.

4. Colombiaanse muur

Na twee gelijke spelen gooit Jess Thorup op speeldag negen het roer volledig om tegen toenmalig leider Charleroi. Hij schakelt over naar een volledig Colombiaanse driemansdefensie. Racing Genk won van de Carolo's met 2-1 en de 3-4-3 formatie werd het succesrecept. Kanttekening: In de zeven opeenvolgende zeges slaagde Racing Genk er enkel tegen Eupen in om de netten schoon te houden.

5. Missing Link

Tegen Eupen (4-0) mag Bryan Heynen twintig minuten voor affluiten invallen, voor het eerst na zijn tweede zware knieblessure. De nog altijd maar 23-jarige middenvelder toont meteen zijn grote kwaliteiten. Op speeldag 13 mocht de Limburger van John van den Brom voor het eerst dit seizoen in de basis starten, tegen Moeskroen. Op enkele weken tijd is Heynen al niet meer weg te denken uit dit elftal.

6. Mentaliteitswijziging

Racing Genk onderging in de loop van het seizoen een mentaliteitswijziging. In het begin van het seizoen was er een offensief en defensief eiland die niet genoeg samenwerkten. Ook tegen Eupen was ondergetekende in de eerste helft erg kritisch voor Bongonda, die naliet om zijn taken in balverlies uit te oefenen en zo zijn ploeg in de problemen bracht.

Dat is de laatste weken heel wat anders. Niemand verzaakt, iedereen doet zijn job in balverlies. Denk maar aan de lange spurt en tackle van Paul Onuachu op slag van rust tegen Antwerp, wanneer Uronen even uit positie liep. Dit soort acties zijn van onschatbare waarde van een ploeg, en toont de goede groepsgeest en solidariteit die heerst in de kleedkamer.

7. Momentum

Racing Genk speelt bij momenten fantastisch en flitsend voetbal, maar het moet gezegd: het zit allemaal mee voor de Limburgers. Zo blijft Genk (de laatste maanden) gespaard van coronagevallen en zijn er amper blessures te noteren. Tegen AA Gent werd op een diefje gewonnen, en in de thuiswedstrijden tegen Eupen en Moeskroen hadden de Genkenaars het een helft lang niet onder de markt. Met Ito, Bongonda en Onuachu beschikt Racing Genk over drie pionnen die op hun eentje een wedstrijd kunnen doen kantelen.

8. Plezier

Wat een contrast met het begin van het seizoen: de brede glimlach op het gelaat bij Theo Bongonda en de andere Genkies. Het Genkse elftal straalt spelvreugde uit, hoe kan het ook anders!? De ploeg beschikt over een enorme dosis vertrouwen, iets wat gevoed wordt door John van den Brom. De Nederlander veranderde nauwelijks wat aan het spelconcept van Thorup, maar doet wat hij als geen ander kan: zijn jongens zich goed laten voelen.