OH Leuven won thuis van Anderlecht
Foto: © photonews
Anderlecht domineerde aan den Dreef. Ze bleven beuken op de verdediging van OHL, maar als je maar één man hebt die gevaar kan creëren, dan heb je een probleem. Huurling Lukas Nmecha is gewoon onmisbaar. OHL pakte in de slotfase - weeral ja - nog de drie punten na een penalty van Henry.
Geen doelkansen wil niet altijd zeggen dat het slecht was. De eerste helft tussen OHL en Anderlecht verdiende die benaming bijvoorbeeld niet. Er werd aardig gevoetbald, maar in de zone van de waarheid liep het voor beide telkens mis. De laatste pass, het schot, de center... Het lukte niet.
De afkruiding ontbrak
De Norre, Mercier, Henry, Lokonga, Nmecha... ze voetbalden allemaal op niveau. Terwijl het bij Anderlecht goed gesloten was en enkel Mercier eens kon dreigen, lag het bij Anderlecht vooral aan de laatste geste. Mukairu heeft als flankspeler maar één beweging: naar binnen komen. Zijn lijn afgaan, zit er niet in. Amuzu had dan weer last van een oud zeer: goeie centers afleveren.
Er zat pit in op het middenveld, maar de afkruiding ontbrak toch. Een chef kok als Peter Goossens zou het "wat flauw" noemen. Wel hadden Nmecha en Mukairu begin tweede helft zowaar twee grote kansen op voorzet van... Amuzu. Maar de eerste schoot naast, de tweede zag zijn 'gemaakte goal' er nog uitgehaald worden door Romo.
Lokonga geblesseerd
Anderlecht zag Lokonga - de beste speler op het veld samen met Nmecha - uitvallen. En toch bleef de bal veelal naar Mukairu gaan. Dat moet één van de vreemdste voetballers zijn die we de laatste jaren in paars shirt hebben gezien. Je denkt dat een tegenstander na vijf minuten doorheeft wat hij gaat doen, maar dan kan hij op één of andere manier die bal toch nog een tikje geven om zijn actie verder te zetten.
Maar Nmecha kan het ook niet alleen. De Duitser was overal te vinden. Dribbelde, gaf passes, probeerde af te werken... Maar op een gegeven moment moet er ook iemand rond hem gaan bewegen om het hem makkelijker te maken.
Geloof het of niet, maar OHL won de partij nog. De hele tweede helft konden ze daar geen moment aanspraak op maken, maar nadat Sardella Maertens onderuit haalde in de zestien (Kompany was het daar helemaal niet mee eens en kreeg geel voor protest) kon Henry vanop de stip zijn ploeg de drie punten bezorgen. Niet echt verdiend te noemen, maar Anderlecht koopt daar niets mee. Ze hebben meer scorend vermogen in de ploeg nodig.