Van verouderde installaties, tot verkeerde behandeling: hoe de zand/modderbakken van de JPL ontstaan
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
"Zelfs koeien zouden er niet willen op lopen", klonk de commentaar de afgelopen weken verschillende keren. Dan ging het vooral over de velden van Zulte Waregem en Moeskroen. Tja, koeien zouden er ook niet veel op kunnen doen, want zoveel gras is er niet meer te vinden. Maar hoe komt dat?
Eerst en vooral: de weersomstandigheden hebben ook niet geholpen. Maar er zijn ook andere oorzaken. Bij veel clubs is een verouderd drainagesysteem niet meer voorzien op de afvoer van de vele liters water. Als water blijft staan onder de oppervlakte is dat nefast voor een natuurlijke begroeiing. Daarom leggen veel clubs halfomhalf-velden. Dat zijn grasvelden waar de graswortels zich kunnen hechten aan ingeplant kunstgras.
Dat zorgt ervoor dat ze minder snel loskomen. Bij Moeskroen is dat duidelijk nog niet het geval. De grasmat werd ook slecht behandeld. Zo werd die nog geprikt (verlucht) op matchdagen. Wat er voor zorgde dat de graszoden nog losser kwamen te liggen. Het resultaat is nu dat er op bepaalde stukken kilo's zand moest gekapt worden om het nog enigzins bespeelbaar te maken.
Bij Zulte Waregem een ander verhaal. Daar hebben ze bij de vernieuwing van het stadion vergeten rekening te houden met het veld. Het drainagesysteem had ook een update moeten krijgen. Er is ook een gebrek aan natuurlijke verdamping van het water, waardoor er een schimmel is opgetreden. Die wegkrijgen lijkt moeilijker dan eerst gedacht.
Zo zijn er nog meer clubs hoor, die voorlopig geluk gehad hebben of een goeie greenkeeper hebben. Anderlecht heeft geïnvesteerd in een goeie drainage en heeft dit seizoen nog geen problemen gehad met zijn veld. De voorbije jaren hebben ze om de zes maanden een nieuw moet leggen. Niet enkel de zichtbare infrastructuren zijn verouderd, maar ook wat er allemaal onder de grond ligt...
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief